Taalontwikkeling en KAKA

Enkele flarden/uitspraken van de laatste week.

 

Teneinde variatie te steken in het fruitaanbod ten huize Jufrouw Baele, kocht ik in dendelhaize een koksnoot. Die zijn consequent kokostront blijft noemen. Het is zaterdagmiddag en na de middagdut beslissen we om de kokosnoot op te eten. Ik maakte eerst twee gaatjes om de kokosmelk eruit te laten lopen. Anna kreeg een bekertje en mocht proeven. Ze trok een gezicht alsof ik haar vergiftigde en zei: “Dat is voor over te geven, mama“.

Wat wil jij op je boterham? KAKA

Jij moet een nieuwe salontafel kopen. Waarom? Oma heeft dat gezegd.

Mama, vind jij bruin mooi? Ja, soms wel. Dat is KAKA.

We zitten aan tafel. Het Lief zegt smakelijk tegen ons. Ik zeg smakelijk terug. Anna’s mond zit vol, ze heeft al een volle lepel klaar en schenkt geen aandacht aan ons. “Smakelijk, Anna”, zegt het Lief nog eens. En nog eens “Smakelijk”. Ze kijkt niet op en tussen twee happen zegt ze geïrriteerd en keiluid: SMAKELIJK MAMA, SMAKELIJK PAPA.

Maar Sidhartha zegt altijd maar KAKA.

Ah, en ze zegt ook echt 100 keer op een dag “wa“. Als ik niet reageer, gaat ze gewoon door. “Wa, mama? Wa? Wablief, mama?” Oh, dat is lastig. Er worden al gigantisch veel vragen gesteld. Als ik dan antwoord, volgt er een “Wa?” waardoor ik het nog een keer mag uitleggen. Ik heb al naar haar oren laten kijken bij de huisdokter, maar daar is niks mis. Ik dacht al dat er iets aan haar middenoor of hersenen ofzo was, toen ik hoorde dat vriendje Warre net zoveel wawat. En dat de mama van Warre helemaal niet meedoet aan dat gewawa. Zij zegt gewoon “ik heb het al gezegd” :-)

 

Taal bis

Ik schreef al eens eerder of hoe wonderlijk ik de taalontwikkeling van een kind wel vind. En kijk, ik heb weer met open mond (en oren) zitten kijken (en luisteren) naar Anna.

  • Ze praat tegenwoordig in zinnen. Geen woordzinnen, maar zinnen met een onderwerp, werkwoord, en nog iets.
  • Als ze iets vraagt, komt er een “appebief” na.
  • Ze luistert als we haar iets uitleggen, je ziet haar kopje werken en soms vraagt ze extra uitleg of zegt ze ons na, alsof ze nog even wil bevestigen. Ah, en ik vind het super om zaken bevattelijk proberen uit te leggen. Iets min of meer ingewikkeld uitleggen in woorden die zij kent, in korte zinnen. De blik van Anna die echt luistert en de glinstering als ze je begrijpt. Fantastisch!
  • Ze vangt flarden gesprekken tussen haar ouders op, zegt dan iets na dat dan totaal uit de context is gerukt en daardoor ontzettend lollig is.
  • Ze is gestart met echt grappige uitspraken, zoals ze ongetwijfeld nog heel veel zullen volgen. Je kan er enkele terugvinden op de Wablief-pagina van deze blog.

Valt er u iets op?

  • mama komt direct.
  • moet mama helpen?
  • mama gaat eerst eten klaarmaken.
  • kom maar bij mama.
  • mama zal je jas aandoen.
  • neen, mama gaat je niet pakken.
  • geef maar aan mama.
  • mama zal een sinterklaas tekenen.
  • mama gaat een vers onderbroekje voor jou halen.

 

Dju, het lukt maar niet om mezelf dat af te leren. Mama moet ik zeggen.

Bijna 20 maanden

Meer dan een jaar geleden maakte ik al eens een overzichtje van wat Anna zoals kon/deed. Op 3 juli wordt ze 20 maanden, tijd om nog eens te vertellen wat ze tegenwoordig allemaal doet. ’t Is een saaie opsomming, maar, hey, ’t is ook wel een beetje mijn blog, hé.

BEWEGEN.

  • Lopen. Soms heel snel, soms zo snel dat je denkt “Ai, nu ligt ze er”. Maar die kleine beentjes kunnen volgen en haar coördinatie is zo goed, dat ze maar zelden valt.
  • Klimmen. Op grote-mensen-stoelen. Op de trap, op handen en voetjes of op de trap zoals wij het doen: op onze voeten en met één hand aan de leuning. Klimmen op speeltuigen aan de Blaarmeersen. Klimmen in de zetel.
  • Af en toe de baby uithangen en kruipen. Zowel vooruit als achteruit.
  • Over het grote bed rollen.
  • Stappen aan een handje, maar véél liever alleen stappen.

  TAAL.

  • Mama, papa, Anna, oma, opa, bal, bed, vis, eend, iets dat op pantoffel lijkt, appel, appelsien, olala, boekje, tuutje, Mali (hond van haar nonkel), fiets, jas, poes, auto, helpen, hebben, kindje en nog veel meer woorden die ik nu vergeet.
  • Ze begrijpt véééééél meer dan ze spreekt.
  • Met wijzen en andere lichaamstaal en mimiek kan ze ons heel veel duidelijk maken. En ze weet wat ze wil.
  • Ze lacht veel. Soms gewoon een glimlach. Als we samen in het grote bed liggen bijvoorbeeld. Soms echt de slappe lach, als we in dat grote bed aan het dollen zijn en ik haar buik kriebel.
  • Een groot deel van haar vertelsels zijn nog complete nonsens. Als ze ’s avonds in haar bed ligt, horen we haar door de babyfoon soms heelder verhalen vertellen, maar helaas compleet niet te begrijpen.
  • Het voorlopig grappigste woord is de naam van één van haar crèchevriendjes; Pierre. Moeilijk woord ook voor een 20-maanderke. Je moet het je voorstellen alsof je een walggeluid maakt of iemand nabootst die zal gaan overgeven; zo ongeveer spreekt Anna de naam “Pierre” uit.

 SPELEN.

  • Met alles wat geen speelgoed is; afstandsbedieningen, Tupperwarepotten, aarde uit de bloembakken, vuilblik van mama en papa, adapter van de laptop.
  • Met haar keukentje en al haar potten en pannen.
  • Met de bal.
  • Met een beker en een emmertje in bad. Duizend keer het ene in het andere gieten.
  • Met haar Little People huisje.
  • Met haar speelgoedhondje.
  • Met mama en papa.
  • Racen op haar speelgoedkevertje
  • Mama en papa nadoen.
  • Mama en papa helpen; voorlopig is de tafel dekken haar favoriet.

LIJFJE.

  • Ze weegt ergens iets van een 10 kg en meet 82 cm. Ze is niet van de grootste en niet van de zwaarste. Ze is prima zo.
  • Haar haartjes worden voller en langer. Meestal draagt ze die in een staartje, wat ze zelf erg leuk vindt.
  • Ze heeft een mond vol tanden, een roze tandenborstel en roze tandpasta. ’s Avonds poetst ze haar tandjes eerst zelf en daarna help ik haar nog een beetje. Hoeveel tanden? Geen idee, ze vertrouwt mij niet helemaal als ik dat wil tellen en klemt haar kaken op elkaar.
  • Ze weet perfect waar haar ogen, oren, neus, haartjes, buik, borstjes, poep, beentjes, knietjes, voetjes, teentjes, tandjes, vingertjes zijn.
  • Ze heeft 2 koddige beetje vol blauwe plekjes van het ravotten.

ETEN & DRINKEN

  • Anna start de dag met 2 boterhammen met choco. Ik heb nog lang geprobeerd om confituur of Luikse siroop te geven, maar ze laat die boterhammen gewoon liggen. Ze drinkt er een fles melk bij (zo’n 250 ml). In het weekend drinkt ze ook gewoon versgeperst sinaasappelsap bij.
  • ’s Middags eet ze gewoon mee van tafel.
  • In de vooravond (17.30-18u) eet Anna brood. Soms met soep of tomatensap. Soms met plattekaas of met een beetje geplet fruit.
  • Na haar bad, drinkt ze nog een fles melk van 270ml.

 SLAPEN

  • Tegen 19-19.30 is het bedtijd. Soms later.
  • Haar avondritueel ziet er als volgt uit: flesje drinken, papa nachtkusje geven, tandjes poetsen, slaapzak aan, samen boekjes lezen met tuut en Rogerke, Anna mag alleen het lichtje aandoen, Anna wordt in bed gelegd, popje krijgt een tuutje en Anna krijgt een nachtkus van haar mama.
  • Ze is een fervente buikslaapster. Van zodra ze kon rollen, ligt ze zo.
  • ‘s Morgens rond 6.45-7u wordt ze wakker.
  • In de kreisj slaapt ze meestal niet zo lang, bij ons in het weekend een lange namiddagtuk van een uur of 3.
  • Sommige nachten vindt ze haar draai niet en laat ze ons dat duidelijk merken.

ONS DOCHTER IS DE MAX ALS

  • Ze zelf knuffeltjes komt geven
  • Ze kusjes (=zachtjes en met mond open “iets” tegen je kaak doen) geeft
  • Ze giechelt en lacht
  • Ze glundert omdat ze iets nieuws kan
  • Als ze gewoon dingen aan het doen is terwijl ze niet merkt dat ik kijk.
  • Als ze gewoon dingen aan het doen is terwijl ze wel weet dat ik kijk
  • Altijd eigenlijk feitelijk. :-)

HET ZOU OOK LEUK ZIJN ALS

  • Ze haar bord altijd op tafel zou laten staan
  • Ze haar fles altijd rechtop zou laten staan
  • Als ze haar lepel niet vlak voor haar mond zou omdraaien, maar gewoon naar binnen zou steken.
  • Als ze de terrible two zou overslaan. Ik vind de voorproevertjes al niet leuk, laat staan het echte werk.
  • Als ze de bouillonblokjes in de keukenkast zou laten liggen en ze niet zou opeten.

Verkleinwoordjes

Ik merk dat Anna echt wel luistert naar mijn woorden.

En zo begon ik zelf naar mijn woorden te luisteren. En merkte ik dat ik quasi constant verkleinwoordjes gebruik.

 Pantoffeltjes, bodietje, badje, wasje, washandje, eendje, visje, haartjes, buikje, teentjes, handjes, vingertjes, oogjes, oortjes, neusje, gietertje, plantjes, huisje, popje, busje, kevertje, Rogertje, tuutje, deurtje, vriendjes, kindje, groentjes, vleesje, kaasje, patatjes…

Straks denkt ze dat je gewoon overal -tje moet achterzetten.

Spreken jullie over buik, neus, oog, oor,… als het over zo’n klein mensje (kijk, nu doe ik het weer!) gaat?

Woordenschat

Je hebt kindjes die snel zijn op motorisch vlak en je hebt kindjes die verbaal rapper zijn.

Ik heb zo’n vaag vermoeden dat Anna van die eerste soort is. Stappen deed ze alleen vanaf haar eerste verjaardag ongeveer. Klimmen en klauteren is haar leven.

Op woordjes moesten we dus iets langer wachten. Ze begon met “ichtje” ergens voor de kerstperiode.

Sinds enkele weken komen er hele verhalen uit haar mondje, helaas pindakaas, voor ons quasi onverstaanbaar.

Wat verstaan we wel?

  • ba: bal
  • papa: ouder van het mannelijke geslacht
  • mama: jawel, ze zegt intussen ook mama en ik vermoed dat ze mij daarmee bedoelt
  • opa: opa
  • owa: oma (zietzie, die “m” is iets moeilijks)
  • tia: schommelen in de hangmat
  • eutjetoe: deurtje toe, het kind doet graag deuren toe. Ik heb dat haar maar een beetje geleerd. :-)
  • tuut: tuut

Voor de rest kan ze zowat de hele kinderboerderij imiteren: de koe (beu), het varken (rrrrr), kip (pok pok pok), ezel (a-i of i-a), poes (mauw).

Ze laat ook duidelijk merken dat ze dingen begrijpt, maar uitspreken zit er voolopig niet in. Ze heeft tijd, natuurlijk. Maar ik ben wel al benieuwd.

Ja!

Anna, gaan we naar de badkamer?

“Ja!”

Gaan we een boekje lezen?

“Ja!”

Heb jij weer snotjes?

“Ja!”

En ook op de vragen “Anna, ga jij de afwas doen?”, “Wil jij de was ophangen?” en “Dweil jij de keuken?”, klonk het heel enthousiast ‘Ja!”.

:-)

En plots was december daar…

En werd Anna smoorverliefd op Roger. Zonder Roger gaan slapen, was geen optie meer. Voor alle veiligheid ging ik naar Bollebuik om Roger’s tweelingbroer te kopen. Je weet maar nooit…

Anna liep intussen al meer dan ze kroop. Ergens half november zette ze haar eerste pasjes zonder steun en sindsdien gaat het steeds vlotter. Enkel als ze heel erg moe is, valt ze om de 5 stappen om.

In december merkten we dat Anna’s haar serieus aan het groeien was. Die kale baby werd stilletjesaan een meisje met krulletjes. Tot mijn grote vreugde, ik wil zelf al een half leven krullen.

In september hoopte ik nog dat onze dochter ook zo’n leesbeest als haar ouders zou worden. En jawel, ze gaat tegenwoordig zelf haar boekjes halen, komt ze ons brengen en begint vervolgens aan ons benen te trekken om op de schoot genomen te worden. Haar collectie is intussen ferm uitgebreid:

1. voor haar verjaardag kreeg ze een boek van Vos en Haas. Het boek is bijna even groot als haar en staat vol leuke tekeningen.

2. De Boerderij met tekeningen van voertuigen, mensen, plaatsen en …dieren op de boerderij. Er is voorlopig 1 dierengeluid dat ze met veel trots en enthousiasme nabootst: het geknor van een varken!

3. Rupsje Nooitgenoeg. Een heel mooi boek over een ruspje dat heel erg veel honger heeft en heel erg veel eet. Na een hele week fruit, eet dat beest op zaterdag kaas, salami, taart, cake, worst en ook een zure bom. Hè? We zijn hier vooralsnog geen Nederlanders en ik blijf dat groene ding “kornisjon” noemen.

4. Een klein boekje over de verschillende dieren dat een klein eendje tegenkomt. Ook hier weer, enkel als ze het varken ziet, begint ze enthousiast te knorren.

4. Een boekje over Max en zijn beer. Mooi getekend, maar oh, zo saai.  Het verhaal begint met een voorstelling van de drie hoofdrolspelers, (kijk eens Woef/max/beer),Mmax houdt van beer, geeft hem een kusje, likt hem (?), smijt hem weg, in de pispot, Max is droevig en Woef pakt beer. Gedaan.

5. Een boek over een meisje dat ook Anna heet en samen met haar ouders de kerstboom versiert.

Over kerstbomen gesproken, voor het eerst in jaren haalden wij er eentje in huis. Hoog en droog werd hij op de bureau geplaatst zodat grijpgrage kinderhandjes geen kans maakten. Anna vond vooral de “isjes” de max. We denken dat ze de lichtjes bedoelt.

Wist-je-datjes

Wistje dat:

* Anna officieel haar eerste spaghetti bolognaise heeft gegeten op zaterdag 6 juni 2009. Een beetje cappelini, een beetje gebakken rundsgehakt, een gekookte tomaat en 2 verse blaadjes basilicum.

Wie denkt dat het er uitzag als op de foto, is mis. Het was gemixt en zag er een beetje uit alsof je bovenstaand bord hebt verorberd, nadien een half uur bent gaan trampolinespringen en dan alles overgegeven hebt. ’t Was wel lekker, ik heb er ook van geproefd.

* Anna het liefst van al rolt en terugrolt en een beetje draait en helemaal draait en sluipt en dan terugkeert en… Man, het kind lijkt soms wel een springbal. Sinds vorig weekend heeft ze door dat de mogelijke lighoudingen in een bed quasi onbeperkt zijn. Helemaal in een hoekje linksboven? Of met haar hoofd aan haar voeteinde? Of volledig dwars? Je zegt het maar…  Vorige zondag ben ik ’s morgens trouwens wakker geschoten door een soort bonk tegen ons bed. Nog half slapend dacht ik dat ze uit het bed was getuimeld, maar ze lag gewoon dwars en had met haar voetjes door de spijlen van haar bed, tegen ons bed getrapt. Zo van: “Hé, tijd om wakker te worden!”.

* Anna haar vocabulaire uitgebreid is met de volzin “tatatatatatata”.

* Anna een lief heeft in de kreisj. Theo is de naam van de jongeman. Enkele maanden jonger, met gevoel voor humor en een koppel toffe ouders. Theo is -in tegenstelling tot Anna – voorzien van een flinke haardos. En wat is er mooier dan eens keihard aan het haar van je lief trekken? 

* Anna vorige week haar eerste arbeidsongeval heeft gehad? Een ander kindje heeft in Anna kaak gebeten. Ik heb dat stiekem ook al eens gedaan, maar nog nooit zo hard als dat andere kindje. De tandjes van dat andere kindje stonden helemaal afgetekend in haar lieve wangetje. Oog om oog, tand om tand, is helaas niet gelukt, want Anna heeft nog geen tand. Ze zal ongetwijfeld haar klep hebben opengezet, want dat heeft ze wel: een stel sterke longen.

* Anna al een seconde of 7 kan rechtstaan?