Kids-ID

Het kind gaat dit jaar voor het eerst naar het buitenland. Er moest dus een paspoortje aangevraagd worden en een pasfoto afgeleverd worden op het administratief centrum. Onder het motto “Wat je zelf doet, doe je beter”, werd Anna tegen een witachtige muur gehouden en nam moeder de kodak. De raadgevingen “Anna, doet u mondje maar toe” en Anna, we hebben al genoeg foto’s met mondje open” en “Probeer eens een glimlachje want het is voor de komende 3 jaar”, sloeg ze in de wind.

Afbeelding 427

 

ps De foto werd afgekeurd. Te weinig achtergrond te zien en te donker. Vader maakte er korte metten mee en ging naar een pasfototrekker. De overbelichte foto’s waarop ik ons kind amper herken, werden wél goedgekeurd.

Draagdoek

De draagdoek blijft de max. Op het feestje vorig weekend nogmaals bewezen. De hele tijd in de maxicosi blijven zitten is niet echt leuk voor Anna. Beeldt het je in; zicht op benen, voeten en knieën. Af en toe een volwassene die zich geheel onverwachts bukt en al joelend jouw richting uitkomt. niet wijs dus.

Wél wijs, is op de arm van pa of ma zitten. Mooi overzicht enzo,  maar super lastig voor ma en pa. De hele tijd een sixpack melk op je ene arm, ik verzeker het je,  je voelt het na een tijdje.

De draagdoek dan maar. Anna zit hoog en heeft overzicht. Ze zit dicht bij ons en voelt zich op haar gemak. Soms zelfs zo op haar gemak dat ze in slaap valt. Wij heben onze armen vrij en als je Anna zo knoopt dat ze erg hoog zit en heel dicht bij je, voel je bijna niet dat je ze draagt.

dsc_3208