Kinderklap

Het kind slaat soms wat uit haar botten. Teveel om op te noemen eigenlijk. En ik heb ook niet steeds een notablokje bij om te noteren. En ik lijd aan zwangerschapsdementie.

Maar deze van vanmiddag in de auto weet ik wel nog.

 

• Mama, wat ga jij later worden?
• Euh, voor mij is het al later.
• Wat ben jij dan geworden?
• Tja, ik ben mama geworden en vrouw en psycholoog. (ik vond het precies voor mezelf wat beperkt, maar hey, het is wat het is). Wat wil jij later worden?
• Ik wil later veel dingen worden; K3, werkvrouw (duidelijk geïnspireerd op al de werkmannen die het kind de laatste maanden in ons huis onze werf aan de slag zag), Mega Mendy (geen typfout, ze blijft Mendy zeggen en wij blijven Miendy zeggen).
• En wil jij ook mama worden?
• Ja.
• En hoeveel kindjes wil je dan?
• 4
• En heb je al namen?
• Annie, Winnie, Ponny en Lars

 

 

Zalige zondagen

Op een zalig zonnige herfstzondag gingen wij wandelen in de natuur. Ergens op de grens van Waarschoot en Lembeke, met een groep vrienden en een ervaren gids.

 

 

Maar waarom, mama?

Maar, mama?
Ja, meisje?
Maar waarom zit de baby eigenlijk in je buik?

 

Anna, mama en papa moeten jou iets vertellen. Kom jij eens bij ons in de zetel?
Ja?
Zou jij graag een zusje of een broertje hebben?
Ja.
Awel, hé, er zit een baby in mama’s buik. Jij krijgt een zusje of een broertje.
Neen?!
Jawel, echt waar.
Nee?!!
Jawel, vraag het maar aan oma of opa.

 

Hoe noemt de baby eigenlijk?
Dat weten we nog niet, we moeten nog een naam kiezen.
Ik heb al een naam; “LaToya, zoals de pony van grote Anna” (kinderboek)

 

Inderdaad, Anna wordt grote zus.