Ik heb nog niet verteld over Warre en zijn familie!
Na enkele dagen camping in Orange kwam er een Belgische auto ons terreintje voorbijgereden. Een jong koppel met twee kindjes. We geraakten aan de klap en ze bleken ook in Gent te wonen, ook dichtbij het station. Hun zoontje Warre was enkele maanden ouder dan Anna en kwam regelmatig eens een kijkje nemen bij ons.
Vlak voor ze vertrokken (ze bleven maar 1 nacht) raakten we terug aan de klap. En we bleven maar babbelen, tot ze zeiden dat ze nu echt wel naar hun gereserveerde camping in Avignon moesten vertrekken. Aangezien wij die dag een bezoekje gingen brengen aan Avignon, was het rap beslist; er werden gsm-nummers uitgewisseld en we spraken af om 16u op het plein voor Palais des Papes.
(noot tussendoor: meestal zijn wij de meest associale mensen op reis, ons drietjes en dat is het)
We trokken een hele middag op met elkaar. En maar tetteren, het klikte echt wel. Geen ambetante stiltes ofzo. Het werd avond en het plein voor het Palais des Papes kwam volop tot leven. Overal schreeuwden theatergezelschappen om aandacht, er waren vuurkunstenaars, mimespelers. We zochten een restaurantje en dronken op de kennismaking.
Warre en Anna speelden intussen hun eigen act. Samen op de stoep, “CENTJUUUUUS” roepend. :-)
We spraken intussen al enkele keren af in Gent en het blijft altijd even wijs. Warre en zijn familie zijn bijzonder toffe mensen die we op een bijzonder toffe manier leerden kennen.