Girly Girly

Met die zomerse temperaturen vond ik het voor mezelf eindelijk verantwoord om voor zomerschoentjes voor Anna te gaan zien. Ik was al elvendertig keer naar de etalage van Bubbels gaan kijken en ook twaalventwintig keer gestopt bij Aap Noot Mies, maar ik telkens haalde de budget-in-de-gaten-houdende moeder het in mij. Haar voetjes zouden nog groeien, het was er het weer nog niet voor, die bottientjes had ze nog niet lang, ik had zelf nog geen zomerschoenen, etc…

Maar gisteren hield ik het niet meer. Anna werd meegenomen naar Bubbels. Er waren massaal veel kinderen voor ons, maar dat gaf niet. Anna speelde met de blokken en ik had tijd om alle leuke schoentjes voor mijn dochter te bekijken. Maar wat een anti-climax: wat ik leuk vond, hadden ze niet meer in haar maat of paste niet aan haar voetje. De mevrouw van de schoenwinkel zadelde mij ook nog op met een torenhoog (maar terecht) schuldgevoel: Anna ’s bottientjes waren echt wel te klein en “…haar teentjes zullen echt wel helemaal opgekruld zitten, die mag ze echt niet meer dragen…”

Wij vandaag naar Aap Noot Mies. Keuze zat in haar maat. In alle mogelijke fellen kleuren. Sandaaltjes en schoentjes. Met gespjes en velcro. Met blote teentjes en gesloten.

Het werden rode sandaalachtige schoentjes. Zo moeder, zo dochter :-)

aan mezelf: speel nog eens met Win For Life.

Curieus bis

Dat ik nogal nieuwsgierig ben van aard, is geen geheim. Kunt ge u dan voorstellen hoe curieus ik ben wie die 10-tallen lezers zijn die dagelijks/wekelijks komen meelezen met de avonturen van Anna?

Daarom: lurkers onder jullie, maak jullie bekend! Laat weten wie je bent en hoe je hier terecht kwam! Merci!

Curieus

Tijdens de paasvakantie was de kreisj een paar dagen gesloten. Het Lief besloot enkele dagen verlof te nemen voor een paar dagen vader-dochterdinges.

Toen ik mij die eerste voormiddag -op mijn werk- niet kon bedwingen en toch besloot om even te bellen, zei het Lief: “Ik ben met Anna in een winkel en ik heb iets gekocht dat bijna niet in de auto geraakt en ik zeg niet wat het is, daaa-aaag!”. Einde telefoongesprek.

Zoiets moet ge tegen mij zeggen. Ik schoot bijna in de fik van curiositeit. Maar er was nog werk te doen en ik vergat het telefoontje. Tot ik in de late namiddag een mailtje kreeg. “We houden ons goed bezig”, stond er. Ik klikte snel de bijlagen open…

Anna heeft dus een schommeltje gekregen en de papa heeft dat vakkundig in onze abrikozenboom geïnstalleerd. Wijs!

Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt

Het eerste dat ik 2 jaar geleden deed toen ik met de Predictor in de hand vaststelde dat ik echt wel een beetje zwanger was, was giechelen.

Er volgde een lange omhelzing en tenslotte een kadootje.

Een klein boekje dat ik maanden tevoren al had zien liggen in een boekenwinkel. En direct had gekocht om kado te doen aan mijn Lief als ik zwanger zou zijn.

Ik was zo’n allesopzoekende en zwangerschapsboeken lezende moeder in spe. De bekende babyfora, de site van Kind en Gezin, boeken die ik leende van niet-meer-zwangere vriendinnen. Ik kreeg er maar niet genoeg van.

De vader in spe was daar veel nuchterder in, maar wilde toch wel weten wat er allemaal gebeurde. Dit boekje is super! Op een droge, humoristische manier vertelt een man, vanuit mannenstandpunt dus, over een zwangerschap.

Verkleinwoordjes

Ik merk dat Anna echt wel luistert naar mijn woorden.

En zo begon ik zelf naar mijn woorden te luisteren. En merkte ik dat ik quasi constant verkleinwoordjes gebruik.

 Pantoffeltjes, bodietje, badje, wasje, washandje, eendje, visje, haartjes, buikje, teentjes, handjes, vingertjes, oogjes, oortjes, neusje, gietertje, plantjes, huisje, popje, busje, kevertje, Rogertje, tuutje, deurtje, vriendjes, kindje, groentjes, vleesje, kaasje, patatjes…

Straks denkt ze dat je gewoon overal -tje moet achterzetten.

Spreken jullie over buik, neus, oog, oor,… als het over zo’n klein mensje (kijk, nu doe ik het weer!) gaat?

Ze zeggen dat jonge gasten niet meer willen werken

Woordenschat

Je hebt kindjes die snel zijn op motorisch vlak en je hebt kindjes die verbaal rapper zijn.

Ik heb zo’n vaag vermoeden dat Anna van die eerste soort is. Stappen deed ze alleen vanaf haar eerste verjaardag ongeveer. Klimmen en klauteren is haar leven.

Op woordjes moesten we dus iets langer wachten. Ze begon met “ichtje” ergens voor de kerstperiode.

Sinds enkele weken komen er hele verhalen uit haar mondje, helaas pindakaas, voor ons quasi onverstaanbaar.

Wat verstaan we wel?

• ba: bal
• papa: ouder van het mannelijke geslacht
• mama: jawel, ze zegt intussen ook mama en ik vermoed dat ze mij daarmee bedoelt
• opa: opa
• owa: oma (zietzie, die “m” is iets moeilijks)
• tia: schommelen in de hangmat
• eutjetoe: deurtje toe, het kind doet graag deuren toe. Ik heb dat haar maar een beetje geleerd. :-)
• tuut: tuut

Voor de rest kan ze zowat de hele kinderboerderij imiteren: de koe (beu), het varken (rrrrr), kip (pok pok pok), ezel (a-i of i-a), poes (mauw).

Ze laat ook duidelijk merken dat ze dingen begrijpt, maar uitspreken zit er voolopig niet in. Ze heeft tijd, natuurlijk. Maar ik ben wel al benieuwd.

Vette Veemarkt

We wonen dan wel in een stad, maar we komen van den boerenbuiten. Een gemeente met een 9000-tal inwoners en nog erg veel boerderijen, boeren en boerinnen. Het jaarlijkse hoogtepunt van dat boerenleven, is de Vette Veemarkt. Boeren komen hun mooiste prijsbeesten tonen op de markt. Koeien, schapen, varkens en paarden worden opgetaloord en meegebracht.

Aangezien ons dochter de hele beestenboel van een boerderij intussen kent uit boekjes, werd het tijd om ze eens mee te nemen naar “the real thing”. Ze was danig onder de indruk…

koetjes kijken met opa

 

"Ja, maat, zo'n neusgaten dat dat paard heeft!"

 

"Merci voor de muts en de sjaal, saap"

 

Krijg mij hier nu nog maar af!

Verpleegster

Tante Heidi is niet langer de enigste verpleegster in de familie…

Gelukkige verjaardag, Heidi!

Pakken!

Ik zal eerst een beetje vriendelijk doen...ga je me pakken?

 

Ah, gij wilt mij niet oppakken. En als ik nu eens zeg dat ge een schoon rokske aanhebt?

 

Maamaa...paaakken!

 

Ok, ik zal niet meer neuten. Maar ik ga niet meer weg en blijf aan uw been plakken. Nèh.