Klink

Het is zover: ze kan aan de klinken. Deuren toeduwen deed ze al langer (jawel, wij hebben ook een deur-nazi). Nu gaan ze ook open.

“Mama verstopt!“, riep ze en ze deed de deur naar de gang open en weer toe.

Model met helm(*)

Als ik kleedjes toon van de meter, moet ik ook kleedjes tonen van de oma. Anna’s oma kocht dit schattige winterkleedje met bijhorende collants een jaar geleden. Met elke centimeter dat haar kleindochter groeide, groeide bij de oma de schrik dat het kleedje te klein zou zijn tegen haar verjaardag. Onterecht, het is gewoon een prachtig kort kleedje. Anna doet me steeds aan een kerstvrouwtje denken als ze het draagt.

* Onder geen beding mocht die helm uit.

Handgemaakt kleedje: één

Anna kreeg van haar meter enkele zelfgemaakte kleertjes. Twee overgooiertjes en 1 salopette. Ik zocht intussen bijpassende sous-pullekes en klaar is kees.

Allemaal goed en wel, maar poseren dat is ons miss haar sterkste kant niet. Ongeveer anderhalve seconde zit ze stil (en kijkt ze niet in de lens) en dan veert ze recht: “Foto kijken, mama!”. Trouwens, springen op het grote bed en je verstoppen, dat is toch véééél geestiger dan stilzitten?

Vlieg

Serieus, zou u echt geen vlieg willen zijn soms?

Als uw bazen uw evaluatiegesprek voorbereiden? Of als u een roddelend gezelschap dan uiteindelijk toch verlaat? Of als uw Lief aan het werk is en ge hem graag eens in actie zou zien?

Of als ge uw kind afzet aan het poortje van de Kreisj, het jasje weghangt en uw dan omdraait om te gaan werken?

Ik wel. Op al die ogenblikkken zou ik een vlieg willen zijn. Zo een kleintje dat gewoon heel stil blijft zitten. En kijkt. En luistert.

Voor het Kreisj-vlieg-verlangen is er nu een oplossing. Anna’s superverzorgster Cynthia neemt foto’s! En ik heb die gekregen op een usb-stick. Zo gaat dat tegenwoordig, moderne kreisj en moderne mama enal.

Net zoals thuis. Boke open en choco aflekken.

Hé, een hogehakschoen in't klein...

Jarige Anna op de speciale stoel

Sinteranna

Sinteranna

 

en

Zwarte Piet...euh...Anna

 

foto’s uit de Kreisj, genomen door Cynthia. (“Sjitja” zoals Anna zou zeggen)

Sinterklaas

Veel vragen, heb ik, rond dat hele Sinterklaasgebeuren…

Ze weet echt nog bijna niks. Waar begin je? Man uit Spanje, boot, paard, helper piet, paard, brave kindjes=kado, stoute kindjes=zak zwarte piet,…

Hoe zorg ik ervoor dat ze niet té bang is van die pieten? ’t Is natuurlijk wel handig om te kunnen zeggen als ze stout is.

Als ik vertel van de kadootjes die langs de schouw komen, gaat ze toch ook wel zien dat onze schouw toe is? Er is geen gat in, toegeplamuurd. Of ziet een tweejarige dat niet?

Ze is nog maar jarig geweest en heeft eigenlijk meer dan speelgoed genoeg. Geven jullie veel? Of telt het gebaar?

Kennen jullie een tof Sinterklaasboek?

Wanneer zet ik haar schoentje? Vanavond? Want morgen komt de Sint op mijn werk. Of 2 december, want dan komt hij in de Kreisj? Of 5 december want dan komt hij hier?

Zijn er ouders die heel bewust niet meedoen aan die eerste Grote Kinderleugen?

Of peis ik gewoon teveel na? :-)

Petit Bazaar

Petit Bazaar was als een winkel op de eerste dag van de solden. Volk! Wriemelende vrouwen! Veel input! Overal het gevoel dat je net te laat bent en dat diegenen voor jou met het mooiste gaat lopen!

Petit Bazaar was ook een Lief dat helemaal zen bleef terwijl wij (zus en ik) ons tussen de kraampjes begaven.

Petit Bazaar was ook een potje geld afgeven aan de moeke van de 5 weken-oude Marcel. Een potje geld dat we hadden samengelegd met de collega’s en waarmee de moeke in kwestie haar gang kon gaan.

Petit Bazaar was ook passeren langs de stand van An Nelissen en Bob de Animator. Anna was danig onder de indruk van de clown en kreeg een plooiballon. En nadien ging ze op de foto met haar meter.

Potje

Ze vond het nog gezellig, zo met de pot in de living.

Peuterlogica

Moeder en dochter staan in de badkamer. De dochter is aangekleed en kijkt heel aandachtig naar de moeder die haar zelfophoudende nylons aandoet.

“Mama laarsjes aan?”

:-)

Poppemoedertje

Soms, heel soms, is ze een echt poppemoedertje. Dan legt ze heel voorzichtig haar pop in het wiegje, geeft ze een flesje. Of zegt ze heel gedecideerd: “Popje vuile pamper!”.