Ik kan iets

Ik ben Anna Baele en ik kan iets.

Ik kan met mijn tong aan mijn bovenste rij tanden. En jullie nu!

Retrobeurs

Een poosje geleden bedacht ik het plan om samen met man en kind naar de retrobeurs in de Gentse Expo te gaan. Op die beurs bieden de Oost-Vlaamse kringwinkels hun “speciallekes” aan; kleren in retrostofjes, mooie salons, jaren 70-tafeltjes, enz… Goed plan, dacht ik.

Op de tram viel het al op dat er voor het vroege uur veel volk op zat. Eenmaal aangekomen op de site van Flanders Expo, nog meer volk. Aan de deur: massaal veel volk. En toen moest het nog maar beginnen…doe even uw ogen toe en denk aan hysterische taferelen op de eerste dag solden. Denk aan grabbelende handen, duwende lijven en roepende mensen.

Het Lief had een missie; zoveel mogelijk retro “lampadeirkes” verzamelen. Ik wilde eigenlijk gewoon eens rondkijken. Ik was al héél content dat ik de buggy had thuisgelaten en voor de ring sling had gekozen. Samen met Anna ging ik neuzen in de kinderkleertjes van Ateljee. Nog maar amper aan het rek aangekomen, begon het vrouwmens naast mij er alles af te snokken (opkoper ofzo?), ik kon nog net 1 kleedje van 4€ redden.  Na de retrobeurs hadden mijn Lief en ik de Ruzie Van Het Jaar, zo opgefokt liepen we…

‘k Ben blij dat we tenminste toch nog naar huis gingen met 1 leuk ding, maar volgend jaar zien ze ons daar niet meer.

“Anna, zou je eens willen poseren, zoals bij de fotograaf?”

“Neen, jong, die snoeitang, die heb ik nog niet van dichtbij gezien!”

Foto tris

Nog eentje van Emilie Vercruysse, om het af te leren…

Foto bis

Ik vertelde eind januari al over de fotosessie met Anna. Een paar weken geleden was het dan zover; vader, moeder en kind trokken naar de fotostudie van Emilie Vercruysse. Er werden vele, vele foto’s genomen, met verschillende achtergronden, met verschillende jurkjes en mutsjes. Ik vind ons meisje echt nog altijd het mooiste meisje van de wereld.

En als jullie nog twijfelen om jullie kindjes ook te laten fotograferen door haar: doen! Ze is super met kindjes en heeft een hele kast vol leuke retrokleertjes.

foto door Emilie Vercruysse

Halfvastenfoor

Sinds 6 maart staat het Sint-Pietersplein in Gent weer vol met spookhuizen, botsautokramen, oliebollenkramen, spiegelpaleizen, eendjesvissenkramen, rondzwierkramen, omhoogkatapulteerkramen en dergelijke.

Anna zat voor het eerst op een kindermolen. Ze zat enkele minuten lang achter het stuur van een brandweerwagen, met haar moeder naast haar. Want zonder die moeder naast haar, voelde ze zich toch wel een klein meisje tussen al die drukte en al die mensen.

Kleuren: deel 2

Ik dacht, ik koop Anna een setje wasco’s. Eens zien of die beter kleuren dan kleurpotloden. En Katrien schreef over kleuren met wasco’s.

De papa ziet het nog niet zo goed zitten...

Anna test de wasco door er eens goed in te bijten

Ze heeft het nogal voor pointillisme

En papa doet van bravo

Kleuren: deel 1

Ik dacht, ik koop Anna een setje kleurpotloden. Eens zien wat een 16-maandertje uitsteekt met papier en kleurtjes.

’t Resultaat was minder spectaculair dan verwacht. Die kleurpotloden van de Hema zijn toch dat niet, ze kleuren niet “vettig” genoeg, waardoor je veel moeite moet doen om iets op het papier te krijgen. Anna vond het sorteren van de potloodje in het potje veel interessanter dan het kleuren zelf.

Lente

Mijn eerste paar zomerschoenen zijn gekocht, de eerste werken in de tuin zijn gebeurd, de zon schijnt vollenbak en om het lentegevoel compleet te maken, kocht ik mijn eerste tête-à-tête.

Breien, breidege, gebreeën

Ik sla echt in de knoop als ik het werkwoord “breien” moet vervoegen. Niet dat ik dat zo vaak moet vervoegen, maar meestal gebruik ik dat woord in het dialect en dan is het simpel; ik brei, ‘k è g’breejen, z’ eet da gebreejen, enz…

Soit. Anna heeft heeft het geluk van een oma (mijn ma) en een meterken (mijn oma) te hebben die goed kunnen breien.

Hier showt ons model vervolgens:

• Beenverwarmers. Aan te raden op koude bijna-lentedagen. Om op het terras mee rond te crossen of om in een draagdoek te hangen bij uw moeder. Gegarandeerd warme benen. Gebreejen door meterken volgens een handleiding van Mme ZsaZsa.
• Een muts. Gemaakt door de oma en afgewerkt door de papa, die er persé een pompon op wilde.
• Een sjaal. Assorti met de muts. Het enige stuk uit de collectie dat ik zelf ook nog wel zou kunnen maken.
• Wantjes aan een gehaakt koordje. Gemaakt door het meterken.

 

Merci, ma en meter!

Wa ist?

Heb ik iets van u aan, misschien?