Mama

Anna zei eerst papa.
1-0 voor mijn lief.
Seppe zegt mama.
Dat maakt de stand 1-1.

Nog een dikke 2 weken en hij wordt 1 jaar. Onze Seppeboy, onze Seppie Weppie, onze Sjarel.

De hond is een beetje kapot

Dat is de titel van het derde boekje van Wouter Deprez, over zijn zoontje.
Ik leende de boekjes al verschillende keren uit aan moeders met kleine kinderen, het zijn echt pareltjes, zijn gedichtjes en verhaaltjes.

Eentje is mooi toepasselijk op Anna.
Ik veranderde broer in zus.

Ja dochter

Na al die deuren die opengingen
     Alles mogelijk
     Alles ontdekken
     Alles kunnen zijn

Een eerste deur die voor je dicht is

De kleine zus zul je nooit zijn

Altijd de grote zus
Altijd diegene die beter had moeten weten
Altijd diegene die toch al groot genoeg is om
Altijd die de kleine de hand boven
Het hoofd houdt

En ook
Altijd diegene die denkt: in mijn tijd

Zoals je nu al staat te kijken

Zo lang aan de borst
Dat zou in mijn tijd niet waar geweest zijn.

Kinderpraat

We wandelen op straat en zwaaien naar de overbuurvrouw.
Goed luid vraagt ze” Mama, is Monique eigenlijk een man of een vrouw?”
Ik heb zelden sneller de voordeur opengeduwd en de kinderen binnengewerkt als toen.

~~~

De verzorgster in de creche geeft met een pakje voor moederdag en fluistert in Anna’s oor wat er in zit.
Anna wil met persé een tip geven.
Ik wil niet.
Ze blijft aandringen.
MAMAAAA…HET HEEFT BLAADJES EN IS GEEN BOOM.
:-)

Kringding

Kringloopwinkels zijn zwaar de max. Ons meest recente aanwinst…een paar houten klompjes in maat 28.

Gras

Nog eentje in de lange lijst eerste keren…gras.
Op een zalig plekje in Merelbeke, het Liedemeerspark.

Zand

Voor het eerst in het zand…
Op een mooie lentedag in de speeltuin.
Een handjevol pakken en door je vingers laten glijden. Wrijven met je beide handen op de grond. Met je tenen wroetelen. Eens proeven.

Eur oar

Ze wil van geen knippen weten. Een tof kort meisjeskapsel zou toch niet mis zijn.

Het zou de vele “aaaaah, dat doet zeer” en “stop met kammen” en “AAAAAAARGH” verminderen. Natuurlijk zou ik naar de kapper kunnen stappen en de hele boel kortscheren, maar wie wordt daar gelukkig van?

Meer dan puntjesknippen gebeurde er nog niet, vijfenenhalf jaar lang.

Nonkesil

Nonkel Sil oftewel mijn kleine broer.
Haha, ik ben voor eeuwig en altijd de grote zus. Ook al is hij 1.90m en ik bijna 30 cm kleiner. Ik ga lekker altijd net even ouder en wijzer zijn dan hem, hoe oud en wijs hij ook wordt.
Man, wat ben ik kwaad en colèrig geweest op die broer toen we nog onder 1 dak woonden. Wat konden wij goed ruziemaken.
Maar man, wat ben ik nu fier op die knappe kerel met zijn sterke armen. Wat vind ik het wijs dat hij een mening heeft en daar luid(op) voor uitkomt en zo voor leven in de brouwerij zorgt.

Laten we hopen dat Anna en Seppe ook stevig kunnen ruziemaken, maar nog veel vaker wijs met elkaar spelen. Dat ze mekaar doodgraag zullen zien en altijd voor elkaar zullen opkomen.