Riviertje

Dit jaar wilde ik persé een camping met een riviertje. Camping Oasis ligt pal naast de Ay.
Ik kocht waterschoenen bij Decathlon en een visnetje bij Action.
We hebben het ons niet beklaagd.

Gelukkig zat die laatste niet in de rivier, maar in de zoo van Peaugres. Als je ooit in de buurt bent, een mega-aanrader.

Nestje

Soms had het mannetje het plots koud. Dan rilde hij en stonden zijn armpjes vol kiekebiesj.

Dan viste ik hem uit het water, drapeerde een handdoek rond zijn lijfje en maakte ik een nestje. En zo stonden we in de zon.

Zonsondergang

We namen deze vakantie onze spruiten mee voor hun eerste zonsondergang ooit. We namen een picknick-deken mee en een zonnenbril. De Man had vooraf al een tof plekje uitgekozen.

Eenmaal we boven op de heuvel waren, genoten we van het uitzicht.

Toen ik nadien terugwandelde naar de camping met Seppe op mijn arm, begon ik aan een uitleg op peutermaat over de zonsondergang.

“Het zonnetje heeft de hele dag geschenen.”

ja, zuchte hij.

Het zonnetje is moe

Ja

Het zonnetje gaat slapen.

ja

Is Seppe ook moe?

NEE!

En dat is pertang een marketingtruuk. Je laat de andere telkens “ja” antwoorden op triviale vragen. En als dé vraag komt, gaat die fel geneigd zijn om ook “ja” te antwoorden. Dat werkt dus niet bij Seppe Baele van 25 maanden.

Middagdutjes als het 35° is

Begin er maar aan, aan middagdutjes afdwingen als het buiten 35° is. Seppe ging wegens diezelfde “chaleur” ’s avonds pas rond 21u slapen. Hij was daardoor ook wel later wakker, zo gemiddeld rond een uur of 8. Maar dan nog had het mannetjes zijn middagdutjes hard nodig.

Gelukkig had ik het megacompacte reisbedje van Deryan ook mee. Seppe en zijn vader verhuisden in de namiddag naar een rustig plekje in de schaduw. De vader deed eerst alsof hij ook zou slapen en eenmaal de zoon naar dromenland was, zette hij zich een boek te lezen.

Seppe had vaak niet meer aan dan een pamper of eventueel nog een bodietje, maar zweten deed hij sowieso.

Na een middagdut van enkele uren hadden wij terug een tof kindje. En wij hadden ook even kunnen rusten of lezen. Win-win!

Ijsjes

De woordenschat van onze zoon van 25,5 maand ging er deze vakantie met rassche schreden op vooruit. Oostenrijk 2014 zette hij zijn eerste pasjes, Ardeche 2015 sprak hij plots heelder verstaanbare zinnen.

Seppe peeltuin. Daaag, mama.

Seppe grote wembad.

Anna visjes vangen?

Papa naartoe?

Om maar een paar voorbeelden te noemen. Maar de klassieker deze vakantie was toch wel “Ijsje eten, mama?’

Als zijn ijsje op was, begon hij te bedelen naar het mijne. Ah, ja, hij bijt van zijn ijs en zo is dat in ne wip op. Ik geniet rustig van een cornetto en doe er veel langer over. Maar no way dat hij dat lekkerste stukje cornetto kreeg. Dat stukje met veel chocolade. MMMmmmm…

Nonnebillen

In onzen tijd heette dat nog gewoon nonnebillen. Maar tegenwoordig word ik verbeterd:”Masjmello’s, mama!”

En net als bij die jonge gasten uit Amerikaanse tienerreeksen, moeten ze boven een warm vuur worden gehouden.

Waterpret

Dit jaar gingen we naar een camping in de Ardèche met een groot zwembad en twee peuterbadjes én een riviertje erlangs. Goed voor vierdubbele waterpret. Dat mocht ook wel, op de dagen dat het 34 tot 37 graden was.

Seppe kon je vinden in het peuterbad van 20cm diep. Hij speelde er met zijn kraan, sprong van de rand in het water, liep op zijn handen in het water en riep “Seppe zwemme!”

Anna vond je afwisselend in het grote zwembad met zwembandjes om, in het kinderbad van 40cm diep en in de rivier. In die rivier konden vissen gevangen worden, je kon er dammen maken of gewoon pootje baden. Echt fantastisch!

 

 

Vakantie

Als je dochter van 6 ’s nachts piept “ik heb naast de pot gepiest”, betekent dat niet dat niet dat ze vreemdgaat.
Neen, dan mag je dat letterlijk nemen. Dan ga je beiden slaapdronken, zonder bril en met assistentie van een zaklamp de tent opkuisen.

Als je zoon van 2 ’s nachts brult “MEKJE!!!”, dan kruip je uit je warme nestje en maak je een fles melk. De muren zijn immers dun (van polykatoen meerbepaald) en de buren willen ook slapen.

Als je man zich ’s nachts omdraait omgooit op de platgelopen luchtmatras, word je bijna zeeziek en lig je mee te schudden.

Maar, hey, het is vakantie en je zit op een magisch mooi plekje in het Franse binnenland. Dan geeft dat allemaal niet, dan doe je gewoon collectief van siesta. Weliswaar met de duidelijke boodschap “Als mama niet meer babbelt of antwoordt, dan slaapt ze. Je moet ze niet wakkermaken”.