Vakantie

Als de moeder 3 weken verlof heeft (Jochei!) en de vader 2 weken (Echt waar!), dan is dat genieten voor kleine Anna. Veel dingen samen doen, samen naar de Ardennen, wandelen, sleeën, puzzelen, koken, samen afwassen (tegenwoordig de top), zingen, dansen, tekeningen maken met stiften, jannekemanen uitknippen uit papier,…

Enkele impressies

Nog eens naar het STAM. Terwijl de moeder oude filmpjes bekeek, maakte Anna en haar vader dit.

 

Met de slee in het park: bergje op

 

Met de slee in het park: bergje af

 

We gingen op driedaagse naar de Ardennen en herontdekten de middagdutjes voor volwassen vrouwen

En de voormiddagdutjes voor peutervrouwen...

 

Anna heeft het precies niet zo voor sneeuw. Ze zette ongeveer 15 stappen in die witte massa en -u heeft geluk- hier ziet u 1 van de stapjes. Meestal was het "Pa-a-a-kken, ma-a-ama".

2 jaar en 2 dagen

Deze blog bestaat vandaag 2 jaar en 2 dagen!

Hoe het begon…

Ik las in de krant over een initiatief van 2 madammen die een stadsblog over Gent waren gestart. Gentblogt kreeg sindsdien dagelijkse een bezoekje van mij. Op de duur was ik toch wel nieuwsgierig wie erachter zat. Ene i. en ene Lien. Ik was verkocht en las voortaan 3 blogs. Stilletjesaan breidde het lijstje favoriete blogs uit.

Begin 2008 werd ik zwanger en ik wilde dat liefst van de daken schreeuwen. Ik verzamelde gretig alle info over zwangerzijn, kinderen enz. Ik begon mamablogs te lezen en vond het fantastisch om te lezen.

Eind 2008 was ik thuis met een mini-Anna. Mijn wereld werd opeens heel erg klein en ik had nood aan contact en leesvoer. Ik ontdekte Facebook en startte zelf een blog, na wat uitleg door mijn zus.

Waarover het gaat…

Over Anna en het grote voorrecht van moeder te zijn. Over de grote verwondering en het fantastische avontuur van dichtbij een kind te mogen vertoeven. Over fier-zijn en overlopen van trots. Over heel, heel graag zien.

De cijfertjes…

361 postjes zijn hier verschenen. 620 keer reageerden jullie. Enkele dagen geleden kreeg ik mijn hoogste aantal bezoekers (490). 

Hoe het nu verder gaat…

Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Ik vind het leuk dat jullie komen kijken en reacties nalaten. Hoe meer reacties, hoe toffer. Ik hoop nog lang te kunnen bloggen. Lezen jullie mee?

Baby en Kind

Ik lees graag. Fictie op reis of als ik echt veel tijd heb. En non-fictie, zo’n beetje altijd tussendoor. Soms gaat dat dan over kinderen of opvoeding.

Een hele poos geleden kocht ik “Baby” van Desmond Morris, de auteur van o.a. De Naakte Aap. Een mooi boek met foto’s over de ontwikkeling van pasgeborenen tot ongeveer 1 jaar.  Vorige week heb ik het pasverschenen vervolg, Kind, gekocht. Prachtig!

         

Taal

Taal is iets wonderlijk. Taalontwikkeling is echt super boeiend. Het lijkt alsof Anna al maanden woorden absorbeert. Als een spons. Woorden waarvan ik dacht dat ze het ene oor ingingen en het andere weer uit. Iedere ouder babbelt tegen zijn eenjarige dreumes, ook al zegt die niks terug. Iedere ouder denkt wel eens dat een peuter er niks van snapt.

• Tientallen keren heb ik met Anna in het boek van de boerderij gekeken en verteld over de boer en de dierendokter en de molen, waar nonkel Sil aan werkt. Maanden later wijst ze in datzelfde boek naar de molen en zegt spontaan “nonkel Sil”.
• Voorbije zomer gingen we op bezoek bij mijn tante is Spanje. Als ze nu een zwembad ziet of ons over hoort praten, zegt ze “Tante Mina”.
• Ze roept “Nele!” naar me als ik niet reageer op “Mama!”.
• Ze zegt keistreng “Pas op, hé!” tegen haar pop. Misschien heeft ze dat ook al eens horen zeggen :-)

Secret Santa

Lieve secret Santa,

Je hoeft je niet schuldig te voelen. Ik ben al heel blij dat er een pakje onderweg is. Ik ben heel nieuwsgierig!

Appeltjes

• gewoon omdat we niet zouden vergeten dat dit haar eerste versje ooit was.
• gewoon omdat ik er eerst geen woord van verstond (behalve “appeltje, appeltje”)
• gewoon omdat ze het zo plechtig en serieus kan opzeggen
• gewoon omdat ze het voor een publiek zó stil opzegt dat je bijna niks hoort
• gewoon omdat ze het soms heel spontaan tegen zichzelf vertelt

 

Appeltje, appeltje

Geel, groen of rood (zij zegt heel, hroen, hrood)

Ik pak je vast met beide handjes

Kijk eens naar mijn witte tandjes (met wijsvingertje naar haar tanden)

’t Doet geen pijn

Omdat jullie appeltjes zijn.

 

Merci, Cynthia.

Streepjes en snottebellies

Sneeuwman

Sneeuw is de max. Sneeuw maakt de wereld stil. Sneeuw maakt een wijs, knerpend geluid onder je schoenen. Sneeuw laat je slieren. Sneeuw maakt het kind in mij wakker. Sneeuw is mooi.

Sneeuw is wel koud. Dus “offerde” ik me op om een stoofpotje met kalkoen te maken en speelde de papa met zijn dochter in de sneeuw.

Voor de vogeltjes

Ja, wij hebben compasse met die kleine vogeltjes. Die kleine, fijne mezepootjes, dat moet toch enorm koud zijn in die sneeuw? En al uw eten ligt onder een dik, wit pak.

Wij snijden al eens een kazeke of nen appel.

vandaag op het menu: salade met appel en kaas

 

Awel? Waar blijfde gunder?

Secret Santa-pakje weg

Anna had het pakje zien liggen en opengefutseld. Ik deed er een nieuw papiertje rond en nog eentje. En nog eentje. Waarschijnlijk veel te veel postzegels, maar ik zou niet willen dat mijn slachtoffer portkosten zou moeten betalen.