Pamper

Anna was overdag droog rond haar 26 maanden. Dat ging erg vlot, dus.
Droog worden ’s nachts, daar was geen haast bij, vonden we. Ze werd drie, vier en ze sliep nog steeds met een pamperbroek. We probeerden enkele keren, maar zonder succes. De laatste keer toen ze 5 was. Die nacht stond ze plots in tranen naast mijn bed:”Ik heb in mijn bed geplast, het lukt niet, mama”. Ik trok haar bij mij in bed, dicht bij mij en we borgen de zindelijkheidplannen op.
Een paar weken geleden, zo rond haar 6de verjaardag, was ze er plots wel klaar voor. Ochtenden op rij toonde ze een droge pamper. Ik zorgde voor een zindelijkheidlasagne (hoeslaken, beschermer, hoelaken, beschermer) en ze sliep nachten zonder pamper aan haar 6jarige kont.
Geen enkel accident!

Rope skipping

Anna heeft twee buitenschoolse activiteiten; jeugdbeweging en rope skipping. Beide voldoen aan twee belangrijke criteria voor mij; dichtbij en niet op een onmenselijk vroeg uur in het weekend.
Ooit deed ik op zaterdagmorgen zwemmen met de 8 maanden oude Anna. Om 9u. Nooit meer.
Rope skipping is op het einde van de straat, aansluitend aan school. De leerkracht pikt haar en haar vriendinnen op school op. Hoe makkelijk kan het zijn.
Onlangs was er demo. De hele club toonde wat ze al leerden.
Mijn mond viel open. Dat het meer is dan wat touwtje springen, wist ik wel, maar wat ik daar zag, was straf.
De club is bovendien super georganiseerd. Communicatie gaat via hun website, facebook en mails. Daags na de demo waren al honderden foto’s beschikbaar. Het enthousiasme spat er van af.
Ik zou er zelf bijna van gaan springen.

Eten met je handen

Wij, geciviliseerde volwassenen, zijn het afgeleerd om met onze handen te eten. Frieten en ribbekes tel ik voor het gemak niet mee. Maar beginnende etertjes kijken maar vreemd naar een lepel en een vork. Sinds ik ergens las dat kinderen die met hun handen mogen eten, later intelligenter zijn, laat ik het gebeuren. Als ik hem soms bezie, gaat dat later ne wreed slimme kerel worden :-)
Seppe begint zijn kaasjes met een lepel, maar ergens halverwege genieten zijn handjes de voorkeur.

Groeten uit Rotterdam

Ze had herfstvakantie en ik een dag verlof. Zij en ik, wij hadden een missie.
We moesten en zouden naar huis komen met een fiets.

Haar vader is bezig met de opstart van een project in Rotterdam. Wij mochten meerijden naar Zwijndrecht en van daaruit zouden we de trein nemen naar Rotterdam. Zij zat vooraan en tetterde honderuit. Ik zat achteraan en viel gewoontegetrouw in slaap tijdens de lange rit.
Ik schoot wakker op de parking aan het station in Zwijndrecht.
We namen de trein en na 20 minuutjes kwamen we aan in het reusachtige en moderne Rotterdam Centraal. Ik diepte het briefje met alle neergepende fietswinkels op uit mijn tas. In mijn andere hand mijn gsm met gps. En wij op schok.
De vierde winkel hadden we prijs; een sexeneutrale fiets. Groot, nieuw, blits. En geen roze, bloemetjes, sterren, prinsesen. Yes!

Nadien nog een zee van tijd tot vaders werkdag gedaan was en hij ons zou oppikken.
Mac Donald’s, Reuzehema, reuze H&M, snoepwinkel, speeltuin, ze kreeg het hele pakket.
En ik genoot van mijn grote dochter.

Tieten

We zijn in de badkamer. De ene al aangekleder dan de andere. Sommigen wassen zich, anderen worden gewassen, nog anderen wassen anderen. Seppe is een beetje aan het brabbelen, soms komt er een “tieta” (of zoiets) uit.

Anna kijkt naar mijn ontbloot bovenlijf en zegt dan “ik denk dat Seppe tieten zegt.”

Kattebrokken begot

Hij is gefascineerd door de poesj. Het is niet voor niets één van zijn eerste woorden. Er wordt hier nogal ge-poesjt, hoor. Zijn kleine wijsvingertje recht naar het arme beest.
Op het gemak eten, zit er voor Monika niet meer in. Er zit gegarandeerd een hurkende peuter bij.
Als ze een warm en zacht plekje bij de chauffage heeft gevonden, klimt hij er naartoe. Soms om “aaike” te doen, maar evenveel om te knijpen en te draaien met zijn vuistje.
Onlangs was de kat haar limiet bereikt en haalde ze uit. 4 rode, bloedende lijnen van voorhoofd, over oog en wenkbrauw, naar rechterwang. Hij keek verbaasd, liet geen kik.
De kattebrokken zijn kleine Seppe-magneetjes. Stel je voor dat je langs dat kommetje zou passeren ZONDER EEN PAAR BROKKEN ERUIT TE PAKKEN!? Dat kan toch helemaal niet?

Kind tegen raam

Update

Het is gewoon al bijna 2 maanden geleden dat ik blogde. Het leven vliegt, springt, raast, valt en kabbelt voort. Niet noodzakelijk in die volgorde.
We hebben een 6jarige in huis sinds 3 november en een 18maander sinds 6 december. Echt fantastisch, elk op hun manier.

Anna
Is groter geworden. Niet als een zachte helling, maar met een plotse sprong. Ze klinkt “volwassener” en haar gedachtengang is rijper, slimmer, kwieker.
Leest geweldig goed en geniet ervan om haar kunnen te tonen. We nemen nu ook leesboekjes op haar maat mee van de bib.
Was nog nooit de splitskampioen (ik splits 8 in 6 en…), tot vorige week. En fier dat ze was. En hoe fijn dat wij net het weekend ervoor met korte, speelse splitsoefeningen waren begonnen.
Ziet er keistoer uit met haar rode punkbroek, zwarte botten en zwarte t-shirt. God save the queen!
Is lief voor haar broer. Als ik even niet in de buurt ben, kuist ze zijn snotneus af. En dat is iets, want snot van een ander is voor ons Anna zowat het vieste van de wereld. “IEUW”, zou zij zeggen.

Seppe
Is nog altijd mini. Ergens onderaan de curves, gok ik.
Bij hem is de ontdekking van woorden de grote sprong voorwaarts.
Gaan we in bad? Mama komt terug. Anna is daar. Doe je pamper maar in de vuilbak. Ga jij een boekje halen? Met je lepel, Seppe! Neen, Seppe, niet doen! Ik ga je komen pakken! Geef een kusje aan papa. Allemaal erg duidelijk dat hij dit perfect verstaat.
Poesj, ba (bal), mama, papa, Anna, daaag, tje (lichtje), bad, daan (gedaan), eppe (helpen of Seppe)…tot zover zijn woordenschat. We zijn hongerig naar meer.
Maakt elke dag wel iets kapot. Een bakje voor het gft, een bord uit plastiek, een koffietas, een smartfoon van 300€, een boek, een kunstwerk door zijn zus gemaakt, …
Is gek op zijn zus. Hoe melig dit ook klinkt, mijn weke moederhart smelt. Toen Anna vanavond in de badkamer een crise kreeg omdat ze zich moest uitkleden, ging hij er bijzitten op zijn hurkje en wreef hij over haar haar en zei vragend”Anna?”.
Is verslaafd aan tandenborstels. Bijten en poetsen! Dat het mannetje een tand of 4 tegelijk krijgt, zal er ook wel voor iets tussenzitten.
Leest elke avond een verhaaltje, op schoot bij zijn moeder.

Opa
Is ziek. Erg ziek, maar niet besmettelijk. Sommige ziektes zijn niet erg, maar wel besmettelijk. Zoals een valling, legde ik haar uit. Maar andere ziektes zijn wel erg, maar  niet besmettelijk. Zo legde ik het haar uit toen ze een dagje bij opa ging en ze toch wat ongerust was.
Vandaag vertelde ik dat opa 2 daagjes in het ziekenhuis bleef. Ze gingen hem vandaag medicamenten geven waardoor hij zich echt niet goed zou voelen en daarom bleef hij even in het ziekenhuis. Ze zag dat opa gisteren huilde, maar ging er niet dieper op in.
Ik vind dat opa’s 95 jaar moeten worden.

Oma
heeft een ziekenhuisbed in de living. Dat is de max, want met die knopjes kan je het bed echt héél hoog zetten. Experimenteren met het bed is het tofste als je je zelf in dat bed ligt. Met oma gaat het stilletjesaan beter. De rug die talloze keren baby’s optilde, kindjes droeg, met boodschappen voor 5 zeulde, is een beetje versleten. Maar niets dat een rugchirurg niet kan oplossen.

Vader
Is intussen bijna 3 maanden getrouwd met moeder. Werkt veel, keiveel.

Ikzelf
Geniet van mijn gezin en mijn job.
Kan bij momenten mijn kinderen opeten. Ik zou beginnen met de teentjes van Seppe en de schoudertjes van Anna.
Kan bij momenten mijn kinderen achter het behang plakken, maar we hebben geen behang.
Blijf elke avond te lang op om naar de Slimste Mens te kijken.
Ga vaker bloggen.