Mmmmelk

Heel leuk dat het terug lukt.
Heel erg pijnlijk in het begin.
Heel heel dikke borsten op dag 3.
Heel veel dorst als het buiten 32 graden is. Hij dan.
Heel makkelijk, altijd melk bij.
Heel flexibel, overal al eten gegeven; wachtzaal, klooster, bed, auto, terras, restaurant, bad,…
Heel erg blij dat hij al eens 6u durft tussen te laten ’s nachts.

image

Schapenklas

Eind juni ging ik met Seppe op bezoek bij de Grote Zus en haar klasgenoten van de Schapenklas. De max wat die kleuters allemaal vertellen en vragen. Iemand vroeg of het een echt kindje was. Maxim schoot de hoofdvogel af. Hij vroeg of het mijn baby was en of er dan nog een baby in mijn buik zat. Erg subtiel :)

image

Mont Ventoux

Het lijkt wel of die berg ons jaar na jaar roept. Er gaat geen jaar voorbij of we gaan er per auto of per fiets heen. We moedigen klimmers aan en kijken naar de steile bergflanken. We tonen de dorpjes in de vallei aan onze oudste. En we leggen uit dat dat kleine torentje toch niet zo klein is.

Jaren geleden, ik denk het eerste jaar dat we die kanjer opreden, nam ik een foto van Anna’s papa op de kale berg. De berg leek immens en mijn lief erg klein. Toen we enkele weken geleden met onze kroost de afdaling inzetten, riep ik plots “STOP!”. En ik nam dezelfde foto die al jaren aan de muur van onze slaapkamer hangt. Deze keer met ons meisje.

DSC_5043bis

Jeugdbeweging

Ergens eind jaren 80 sloot ik me aan bij de jeugdbeweging. Ik vond het de max. Later werd ik leidster en hoofdleidster. Ik leerde er vrienden kennen die nog steeds mijn vrienden zijn. Ik gaf er mijn eerste kus en leerde even later mijn grote liefde kennen. Diezelfde grote liefde heeft ook zijn halve leven in de jeugdbeweging gezeten en is nu zelfs op kamp met een groep van 20 oud-leiding.

Vorige week mailde ik naar de plaatselijke afdeling van waar we nu wonen. Om onze dochter in te schrijven. Oink?!

Echt waar, dat is een heel raar gevoel. Het leek wel gisteren dat ik zelf een startdag voorbereidde.