Kamperen met een kind

’t Is niet omdat mijn 10-delig reisverslagje gedaan is dat ik niets meer mag schrijven over reizen, hé. Vandaag een postje over kamperen met een baby/peuter.

Mijn Lief en ik, wij kamperen al sinds we elkaar kennen. Eerst in de Ardennen, op festivals, later in Normandië, Corsica, de Provence, Spanje, Italië,… We houden allebei erg van dat buitenleven, dat gezellig boeken-lezen met een gaslampje ’s avonds, ontbijten buiten, koken in openlucht,.. We zijn gestart met een geleend iglotentje en jaar na jaar kochten we kampeeruitrusting bij; een tafeltje, twee stoelen, twee zetels, gasvuurtje, lampen,… Toen we in het voorjaar van 2009 onze jaarlijkse reis planden, wisten we niet goed hoe we het zouden doen met onze nieuwste aanwinst: een baby. Een baby die dan 8 maanden zou zijn. Aanvankelijk zouden we een huisje huren. Dat leek makkelijker. Hoe dichter de zomervakantie kwam, hoe meer we twijfelden, tot we tenslotte beslistten om tóch met de tent te gaan.

We kochten een grotere tent, een familietent. In mijn hoofd begonnen zich lijstjes te vormen met dingen die we zeker zouden nodig hebben met een kind erbij.

Eten

Flessen, poedermelk, flessenborstel, babylepeltjes, potjes, Milton-tabletten om eventueel in koud water te steriliseren, flessenverwarmer, kinderstoel (bijzonder plaatsbesparend en goedkoop ding te koop bij Ikea), potjes Olvarit als er eens niet vers zou kunnen gekookt worden, potjes fruitpap als het eens niet mogelijk zou zijn om een verse fruitpap te maken.

Slapen

Rogerke en reserve-Rogerke, slaapzak en reserve-slaapzak, massaal veel tuutjes, reisbedje (ook handig en weinig-plaatspakkend ding), fleecedekentje, katoenen dekentje.

Op stap

Framerugzak, maxi cosi, draagdoek en plooibuggy.

Verzorging

tetradoeken, aankleedkussen, vochtige doekjes, voorraadje pampers, washandjes, verzorgingsproducten, opblaasbaar babyzwembadje uit de Hema om haar buiten te wassen

Allerlei

Doos met speelgoedjes, zeil om op te spelen, zwempampers. Dit jaar ook een fietsje en boekjes.

Veel gerief, maar niet onoverkomelijk. Ik denk dat er veel zaken zijn die je ook zou meenemen als je met een klein kind naar een huisje gaat of in een hotel logeert.

Eenmaal ter plaatse was het dat eerste jaar ook wel wennen. Vakantie had tot dan toe synoniem geweest voor luieren en lezen, sporten, cultuur waar en wanneer we maar wilden. Dat wordt anders met een kind, ook als je dat kind overal mee naartoe neemt en als dat kind dutjes doet in de buggy. Je leeft nóg trager. We hadden beiden een stapeltje boeken mee en lezen deden we in shiften of als ze sliep. Dat je vakanties veranderen met de komst van een kind, zal ook wel in huisjes of hotels zo zijn.

Wij vonden -voor ons- kamperen nog steeds de beste optie. Maar iedereen moet daar vooral zijn goesting in doen. Hoe gaan jullie op reis met de kinderen?

Deel 4: Cultuur in de Franse Pyreneeën

Een kind weerhield er ons niet van om af en toe ook eens iets te bezoeken. Een grot met tekeningen van 13000 jaar oud bijvoorbeeld. Anna werd in de draagdoek geknoopt en ging samen met de 14 anderen van het gezelschap de grot binnen. De gids gaf uitleg en Anna’s gedachten dwaalden af. Luid tetterend begon ze aan een eigen interpretatie van de feiten. Het was donker in de grot en niemand zag mijn rode kaken. Gelukkig.

Toen ook na 4 dagen de temperatuur niet boven de 14 graden klom en zwemband, badpak en bootjes defintief werden opgeborgen, besloten we een kasteel te bezoeken.

Deel 3: Eten op reis

Wat at juffrouw Baele allemaal op reis? Normaal gezien wat de pot schaft, af en toe een potje Bledina/Olvarit/Nestlé en heel regelmatig eens iets dat ze nog niet kent.

Frans brood met choco. (Of coco, zoals Anna zegt)

 

Een lekker vingertje

 

Een Betterfood na een lastige klim

 

Een Olvaritje in de middle of nowhere

 

Banaantje delen met papa

Deel 1: De combinatie peuterkindertje-lange autorit

Goh, ik kan niet zeggen dat we er naar uitkeken, naar die lange autorit naar de Pyreneeën. Zou het wel lukken, zo lang rijden met een peuter van 21 maanden op de achterbank? En wat als ze zou beginnen jengelen?

We vroegen raad aan zowat elke ouder die we tegenkwamen. Sommigen raadden ons aan om te vertrekken ’s avonds. “Dan vallen ze snel in slaap”.  Een collega vertelde dat zij altijd een aantal nieuwe kleine speelgoedjes kocht en dat haar dochter er dan af en toe eentje kreeg.  Anderen geven hun kind pilletjes tegen de wagenziekte die slaperigheid als neveneffect hebben. Nog andere zweren bij korte ritten en lange pauzes. De lijst raadgevingen die we kregen is eindeloos…

Wij kunnen ervaringsgewijs deze tips meegeven:

1. Als je ’s avonds vertrekt, wil dat niet noodzakelijk zeggen dat je kind snel de slaap vat. Plak de ramen af en zorg dat je kind niet teveel prikkels krijgt.  We vertrokken om 20u en Anna bleef klaarwakker tot 1.06u. Jawel, 1.06u!

2. Neem een cd kinderliedjes mee. Zing desgewenst mee. Maar neem aub niet de CD van De Pimpelpoentjes. Na 45 keren ben je die ergerlijke kinderstemmetjes echt wel beu.

3. Neem een verrassingskoffertje mee en steek er kinderpleisters met beestjes op in. Van alle nieuwe speelgoedjes was ze het meest opgezet met een pleister met een Kakkadil (krokodil) erop.

4. Speel van op de passagierszetel poppenkast met de lievelingsknuffel van je kind. Als je niet veel inspiratie hebt, begin je hier best niet te vroeg mee. Anna lag in een deuk toen ik  Rogerke met een fijn piepstemmetje liet spreken.

5. Geef het kind een tuut. Ook als het kind normaalgezien enkel een tuut krijgt om te slapen.