vrije vrijdagen

Hoewel ik nu full-time werk, neem ik geregeld een vrijdag vrijaf. Ik doe op het gemak boodschappen, zwier wasjes in de machine, maak soep voor een hele week, maar geniet vooral van mijn kroost.

Elke vrije vrijdag mag Anna vriendinnen meenemen na school. Na school, dat is dus knal in de namiddag, om 15u. En zo had ik gisteren 2 extra kindjes thuis. Er werd gekrijt op het teras en verkleed. Ik hoorde dingen als “wij trouwen dan en wij zijn lesbie” en “als ge met mij getrouwd zijt, moogt ge altijd naar mijn borsten kijken”

Op de foto hieronder kijkt Anna geamuseerd toe.

Fun

Mijn tante met haar kleindochter en mijn dochter. En maar zwieren, en maar lachen!

Heilige Anna

anna, kijk eens naar hier. ja , zo, flinke meid. dat is leuk als je lacht, ga je ook eens naar mama kijken, neen, niet weglopen, nog eentje, toe. anna, kijk eens…neen, niet aan de pmd-zak, dat vindt mama niet mooi, kom eens naar de klimop. dat is hier, anna…neen, niet met je rugje naar mij…

Ik weet niet wat ik toen zei, maar plots trok ze het meest heilige gezicht dat ze de afgelopen drie jaar trok.

 

Een wandeling in het herfstlicht

We wandelden op de paadjes, maar evenveel ernaast, ritselend met onze voeten in de afgevallen blaadjes. Ze vertelde dat die blaadjes groen, geel en oranje waren. We raapten kastanjes en stopten ze in het zakje van de buggy, om nadien in de vijver van het park te gooien. Ik toonde haar beukenootjes onder een stokoude beuk. Ze luisterde naar het verhaal over de eekhoorn en de winter en zijn kastje vol eten. We gaven oud brood aan de eenden en ik maakte kennis met Anna’s klasgenootje Lieve en haar papa. We speelden tikkertje en verstoppertje en rolden van een heuveltje.  Ik vergat mijn zorgen en genoot.

 

Festival d’Avignon

Ik heb nog niet verteld over Warre en zijn familie!

Na enkele dagen camping in Orange kwam er een Belgische auto ons terreintje voorbijgereden. Een jong koppel met twee kindjes. We geraakten aan de klap en ze bleken ook in Gent te wonen, ook dichtbij het station. Hun zoontje Warre was enkele maanden ouder dan Anna en kwam regelmatig eens een kijkje nemen bij ons.
Vlak voor ze vertrokken (ze bleven maar 1 nacht) raakten we terug aan de klap. En we bleven maar babbelen, tot ze zeiden dat ze nu echt wel naar hun gereserveerde camping in Avignon moesten vertrekken. Aangezien wij die dag een bezoekje gingen brengen aan Avignon, was het rap beslist; er werden gsm-nummers uitgewisseld en we spraken af om 16u op het plein voor Palais des Papes.
(noot tussendoor: meestal zijn wij de meest associale mensen op reis, ons drietjes en dat is het)
We trokken een hele middag op met elkaar. En maar tetteren, het klikte echt wel. Geen ambetante stiltes ofzo. Het werd avond en het plein voor het Palais des Papes kwam volop tot leven. Overal schreeuwden theatergezelschappen om aandacht, er waren vuurkunstenaars, mimespelers. We zochten een restaurantje en dronken op de kennismaking.
Warre en Anna speelden intussen hun eigen act. Samen op de stoep, “CENTJUUUUUS” roepend. :-)

We spraken intussen al enkele keren af in Gent en het blijft altijd even wijs. Warre en zijn familie zijn bijzonder toffe mensen die we op een bijzonder toffe manier leerden kennen.

Vedette

We gingen op babybezoek. De baby in kwestie heeft twee oudere zusjes. Die twee zusjes hebben een gitaar en microfoon. We wisselden ontroering en schaterlachen af. Zalig om te zien; kleine meisjes die eigen versies van kinderliedjes zingen.

Ik heb geen naaimachine, ik heb een zus (*)

(*) vrij naar Kerygma.

En wat voor een zus. Eentje die niet alleen prachtige creaties maakt voor zichzelf. Het lef! De kleuren! De originaliteit!

Eentje die haar metekiendje verwent met de mooiste kleedjes van de hele wereld!

Nesto

De kleine Baelkes worden later samen ruige Baelkes :-)

Kleine neefje Nesto heeft het rek met AC/DC accesoires in H&M gevonden.

Handgemaakt kleedje: één

Anna kreeg van haar meter enkele zelfgemaakte kleertjes. Twee overgooiertjes en 1 salopette. Ik zocht intussen bijpassende sous-pullekes en klaar is kees.

Allemaal goed en wel, maar poseren dat is ons miss haar sterkste kant niet. Ongeveer anderhalve seconde zit ze stil (en kijkt ze niet in de lens) en dan veert ze recht: “Foto kijken, mama!”. Trouwens, springen op het grote bed en je verstoppen, dat is toch véééél geestiger dan stilzitten?

Potje

Ze vond het nog gezellig, zo met de pot in de living.