Mijn mama, mijn dochter en ik, wij gingen gisteren op wandel. Samen een hapje eten om zeer goed nieuws te vieren. Het miezelde (=motregenen) en we trokken de paraplu open. “Anna ook paralu!”, klonk het al gauw.
Ik heb nog nooit een kind zo fier weten rondstappen met een paraplu.
Mijn eerste stokje, na een oproep van Katrien. Drie dingen vonden we belangrijk:
Het werden rode en beige suikerbonen die ik en masse in de Makro ging kopen. We kochten kartonnen doosje bij Ava en het Lief maakte kaartjes met de jongens -en de meisjesnaam. Voor de kindjes werden het smarties. Ik had nog even met de idee gespeeld om gepersonaliseerde M&M’s te laten maken, maar vond het dan toch een ietsiepietsie te duur.
…en werd Anna 1 jaar! Man, dat jaar is voorbij-ge-vlogen! Van een piepklein roze babietje met een wiebelend hoofdje tot een stappende peuter! Van enkele druppels tetjesmelk tot een groot bord vol geplette groenten, aardappelen en vlees. Van maatje 50 tot maatje 80. Van halfscheel naar mij staren tot mij kriebelen en mij aan het lachen brengen.
Anna die naast mij in de zetel zit en hoegenaamd niet gegeneerd is om op luidruchtige wijze duidelijk te maken dat ze een kakje aan het produceren is. Compleet met roodaangelopen gezichtje en zo.
Anna die met heel grote concentratie aan het proberen is om de witte bolletjes van haar pantoffels te prutsen.
De collectie is alweer een beetje uitgebreid… Mijn Lief slaakte een grote zucht en zei uit het diepste van zijn hart “Ik ben die bollekes zooo beu, hé”.
Dat wordt haar nieuwe kreisj-sjakosj als de huidige kapot is. Bijna dus.
Onderstaande theesetje kreeg ik van schoonzus Heidi voor mijn verjaardag. Een minitheepot met theetasjes. Echt prachtig.
Het gele ding waar ze zo zot van was, heeft de geest gegeven. Ze heeft intussen een nieuw muziek-ronddraai-speelgoedje en het is goedgekeurd.
Meestal koop ik bodietjes in de Hema, die zijn voor hun prijs zeer goed. Maar Anna is maatje 62 ontgroeid en in de Hema springen ze van maat 62 naar maat 68-74, wat dna weer te groot is. Toen ik 2 weken geleden mijn wekelijkse commissen in Delhaize deed, zag ik dat ze er ook rompertjes verkopen. Van petit bateau. Dit exemplaar kon ik echt niet laten liggen. Ik groei als een paddestoel. Een rode paddestoel met witte stippen. Helemaal assorti met haat kousjes.
VZaterdag gevonden bij Bollebuik…
En ook nog lakentjes, een badcape en een slaapzak. Maar die heb ik niet gekocht.
Anna’s geboortekaartje was er eentje met Polka Dots. Sindsdien lijk ik wel bezeten van Polka Dots. We hebben intussen 2 Hema-dekentjes, doopsuikerdoosjes, fotoalbum, cake-vormpjes, toeters, allemaal met rode achtergrond en witte bolletjes.
Het helpt natuurlijk niet als Hema in zijn gamma een heleboel dingen met die bolletjes aanbiedt. Papieren bordjes, bekertjes, servietten, koffertjes, tafelakens, hoedjes, vriendenboekjes, … Ik heb intussen een webwinkel gevonden waar ze ook vree wijze dingen hebben. ‘k Ga mij nog een beetje inhouden, denk ik. Nonkel Steven en tante Nicky doen gretig mee. Kijk maar wat zij vonden in een schoenwinkel.
Als puberend wicht van 15 gaat ze dat waarschijnlijk zó belachelijk van mij vinden. Foert.
Schrijfsels over Anna en Seppe 