Eiskreim

Bij het Ikeakindermenuutje van 2,95€ hoort ook een ijsje.

Auto

Anna is niet echt helemaal girly girly. Of zoals verzorgster Karen uit de kreisj het verwoordde: “Gij hebt het alletwee in één, een jongen en een meisje”.

Ze speelt dus niet alleen maar mamaatje met haar pop, maar heeft ook autootjes waarmee ze rondrijdt. Ze heeft een periode gehad dat ze op straat naar elke voorbijrijdende auto wees met de verrassende woorden “Auto, mama”. Gelukkig is die fase voorbij.

Anna ontdekte op reis dat je in wegresto’s (en bij uitbreiding ook in sommige winkels of shoppingcentra) autoootje voor kindjes hebt staan.

Mijn excuses voor de slechte foto’s (gsm weetwel), maar dit zijn beelden uit het shoppingcentrum Zuid. Beelden die bewijzen dat er geen houden meer aan was toe ze de “Auto, mama!!!!” zag staan.

Ah, en ik steek er maar beter geen geld meer in want dan wil ze eruit en loopt ze naar een ander autootje. En dan zit ge daar als moeder nogal belachelijk naast een bewegend autootje zonder kind erin.

Stoffenspektakel

Echt waar, ik ben dit jaar naar het stoffelspektakel geweest. Met zus en dochter. Want een mannenzaak is het echt niet, zo’n stoffenbeurs. Het begon al met een tram vol ijverige wijven.

Nadien werd er naar stofkes gekeken, nog meer aan stofkes gevoeld. Sommige stofkes zijn afgrijselijk duur, anderen ontieglijk lelijk, sommigen zijn net dooie beesten en andere gigantsch zacht.

Af en toe stofkes werden er stofkes gekocht, uiteindelijk een rugzak vol.

Na een kraam of 200 vond Anna het genoeg :-). Poseren met een rode boa (ja, dat is ook een stokfke!) was een dikke NEE.

Aan bretellen trekken, kon haar wel boeien.

De zus weet wat gedaan: ik kocht stof voor 2 rokken voor mij en 3 kleedjes voor Anna. :-)

Allez, Anna, handjes uit uw mond en eet voort!

Straks, jong, moeder, eerst nog wat show geven!

Mijmeringen over snit en naad

Bedenkingen:

Als kind vond ik het het ronduit schaamtelijk om in een pull rond te lopen die mijn moeder had gebreid. Was ik blij dat ze niet wilde/kon naaien, dat was zo mogelijk nog schaamtelijker, zelfgemaakte kleren.

Een jaar geleden had ik nog nooit van het Stoffenspectakel gehoord.

De naailessen in het volwassenenonderwijs zijn compleet volzet, al maanden vooraf.

Mijn mama wil graag haar breitechniek bijschaven. De lessen in Aalter (= den buiten) zijn afgelast wegens te weinig geïnteresseerden, de lessen in Gent (= stad) zijn volzet.

Naaien en breien en haken is hipper dan ooit. Zullen onze kinderen het ook schaamtelijk vinden? Moeten we wachten tot onze dochters kinderen hebben die het dan weer hip zullen vinden?

Mijn volgend postje: een fotoverslag live vanop het stoffenspectakel in Gent.

Woorden

Des te minder woorden hier online verschijnen, des te meer woorden zegt onze dochter tegenwoordig.

Volgens het blad van de gezinsbond zou ze ondertussen aan 50 woorden moeten zitten. Ze haalt het ruimschoots.  Het is echt fascinerend om die woordenschat te zien evolueren.

• Een negatie in een zin, is iets moeilijks. Anna gebruikt nog niet het woord “geen”, maar ze kan bv wel duidelijk maken dat ze geen melk meer wil: “Anna neen melk”.
• Als ik zeg: “Oma is de mama van mama.” , dan kijkt ze maar raar om dan wel 10 keer na elkaar te zeggen “mamaomaomamama oma mama mama oma oma”
• Ze weet dat haar mama en zijzelf een finneke hebben en dat de papa een pimo heeft. Pimo vinden wij een hilarisch woord.

Ik ben twee en ik zeg nee

Ik peins dat we stilaan in die fase komen.

Zet je flesje maar weg. Nee! Ik ga je pyjama uitdoen. Nee! Kom, Anna, ik ga je wassen. Nee! Leg je maar op het kussen. Nee! Ik ga je gezichtje wassen, het tuutje moet weg. Nee! Gaan we je rokje aandoen? Nee! Enz…

Jaja, eigen willetje enal, maar ik ook, hoor, jongedame. ’t Is voor ons alletwee plezanter als je gewoon direct doet wat je hoort te doen. Mama slaan mag ook niet (waar heb je dat in hemelsnaam geleerd, slaan?!) en dan moet je eventjes in de hoek. Ah en dat geroep en geween-dat-start-met-een-trillende-onderlip, dat is maar nep, want als ik iets onnozel doen, lach je direct.

Mijn lief, klein, zot spook.

Manieren

Een jong kind verstaat het concept “Goede Manieren” niet. Dat laat boeren en scheten, gooit met boterhammen en kliedert met melk. Ons dochter begint door te hebben dat bij bepaalde handelingen bepaalde woorden horen.

Als je een boer laat, zeg je “pardon”.

Als je iets geeft, zeg je “asjeblie”.

Als je iets krijgt, zeg je “danku” of “messie”.

Als je iets niet goed verstaan hebt, zeg je “wablief?”. Ik betwijfel dat ze echt snapt waarover het gaat, maar ik vond het erg grappig toen ze dit donderdag voor het eerst zei. Door mijn gelach heeft ze het die avond wel 10 keer gezegd.

Dat je bepaalde handeling beter achterwege laat (morsen, kliederen, luid boeren,…) zal voor een volgende fase zijn, zeker?

Grote Bed, mama…

Het Grote Bed is voor Anna 1 grote speeltuin:

• Je kan er kampen bouwen met kussens en dekens.
• Je kan er onder de lakens duiken en roepen “Anna, waar ben je?”
• Je kan er doen alsof je mama of papa bent en liggen op een echt hoofdkussen.
• Je kan er springen, je laten vallen en terug rechtspringen.
• Je kan er boekjes lezen met papa of mama.
• Je kan er kietelen en spelen met mama en papa.

Allemaal goed en wel, maar liever niet om 02.34u ’s nachts. Dan is het Grote Bed enkel voor mama en papa en wel om te SLAPEN!

Glijbaan

Ze loopt straal voorbij een schommel, een wipplank doet haar niks. Ze is zot op glijbanen. Of ze nu klein zijn of heel hoog, nat of juist droog, buis of gewoon, Anna moet en zal ze uitproberen.