Elke dag vraag ik het hem.
“Mag ik u vandaag opeten?”
En elke dag antwoordt hij:
“Kindjes opeten mag niet”
Dan duw ik mijn neus in zijn nek en zeg “Mmmmmm, kindjes zijn zo lekker”
En dan gibbert en lacht hij en duwt mij weg.
En zegt: “Nog e keer”
Anna volgt privé zwemles sinds begin dit schooljaar. Het was een wekelijks uitje van Anna met haar vader. Ik hoorde van vooruitgang, maar het zelf zien, is nog wat anders. Ik stond daar te glimmen, daar achter dat zwembadraampje. Ze spring gewoon in het water en zwemt meters na elkaar zonder hulp. You go, girl!
Anna zit in het tweede leerjaar en krijgt tegenwoordig woordpakketten. Dat zijn een soort van hoop woorden die ze moet kennen voor een dictee.
Sinds dit jaar is de policy op school dat er aan tweedeklassers geen huiswerk meer wordt gegeven. Maar deze keer mocht er thuis ook geoefend worden. Ze had geen zin. Tot zij mij mocht dicteren en ik expres fouten maakte, toen werd het leuk.
Losse bedenkingen, gedachten, uitspraken over Sinterklaas.
* “Sommige kindjes geloven niet in Sinterklaas, he, mama?”Huh?
“Waar heb je dat gehoord?”
“Gewoon, op school. Ik geloof dat wel, hoor”
Onwrikbaar geloof, hier.
* Ze schreef haar brief zo ruim vooraf dat we ook gratis en voor niks inspiratie kregen voor haar verjaardagcadeau; een eigen fototoestel.
*Ik vind die brief keischattig. Hij blijkt telkens te klein voor haar wensen en ze plakt er dan maar een stuk aan. Én ze vraagt ook dingen voor haar broer. ♡
* Dit jaar brengt de goedheilige man twee tickets voor de afscheidstournee van K3, een boek over uitvindingen, een dvd van Free Willy, gekleurde plakband en een mysterieus dino-ei. Voor Seppe brengt hij een werkkostuum, omgebouwd tot brandweerpak, een helm, een brandblusser, dvd van Brandweerman Sam en een boek uit de Annareeks.
* Als ik ooit het Grote Geheim ga moeten uitleggen, ga ik aan Katrien van kindjes.net denken. De Sinterklaasgedachte ( het graag geven, genieten van genieten vs het krijgen van speelgoed)
Kind en gezin test tegenwoordig de ogen van de opgevolgde baby’s en peutertjes. Met een soort van pistool-met-gezicht. Seppe kreeg al twee keer een soort van waarschuwing en ik kreeg de raad om een oogarts te bezoeken.
De eerste keer negeerde ik het, de tweede keer knaagde het. En ik maakte een afspraak.
Hij was superflink, legde zijn kinnetje in een groot machien, keek naar lichtjes en benoemde de figuurtjes waar de dokter naar vroeg.
Seppe blijkt astymatisme te hebben. Net als bij zijn beide ouders zijn zijn oogbollen niet perfect rond, maar eerder ovaal. Voetbal versus rugbybal.
Hij draagt zijn bril intussen een kleine maand en houdt hem overwegend aan. Af en toe vliegt het ding daar, maar meestal staat hij op zijn neus. Het moet zijn dat het hem echt wel voordeel oplevert.
Het is goed mogelijk dat zijn ogen/zijn hersenen zich nog aanpssen en daardoor de nood aan een bril verdwijnt.
Aanvankelijk vond ik het erg grappig om hem zo te zien, vervolgens een beetje zielig en nu vind ik het raar zonder.
Ah, en hij ziet er zo een braafken uit. Moehaha, schijnt bedriegt :-)
Schrijfsels over Anna en Seppe 