Kort

Haar lange lokken werden minder lange lokken.
We waren beiden dat lange haar wat beu.
Het was een strijd om het te wassen, een nog grotere strijd om het te kammen. Ik haalde al een tangle teezer in huis, antiklitspray, ze sliep standaard met een vlecht en haar haar mocht nooit loshangen omdat er anders knopen in kwamen. Pfffff.
We spraken af dat na de communie de schaar er zou ingezet worden.
Kapper Carine knipte er voorzichtig een staart van 22 cm af. Die bewaarden we en sturen we binnenkort op voor de actie Geefomhaar.
Van Anna’s paardestaart wordt een pruik gemaakt voor dames die na chemo hun haar verliezen. Kanker is een vreselijke ziekte. Fysiek is het afzien door pijn, chemo en bijwerkingen van andere medicatie. Maar mentaal is het minstens even zwaar. Als we een klein beetje kunnen doen zodat die dames zich toch een beetje dame voelen, doen we dat graag.

Toen ik haar vertelde dat we de staart aan iemand gingen geven die niet veel haar meer had, vroeg ze “voor papa dan?” :-)

Krullen

Ooit lang geleden stapte ik een oud rommelwinkeltje binnen. Zo’n winkel waar je vijzen, bloempotten, glazen, gieters, bassins, scheerapparaten, stofzuigers en krulspelden kan kopen.
Zo’n winkel zonder structuur, met veel spullen en weinig plaats. Waar de rekening gemaakt wordt met een bic en een papiertje en hoofdrekenen.
Ik kocht er krulspelden omwille van de krulspelden, maar eigenlijk ook omwille van de verpakking. Ik zweer het; die krulspelden zagen eruit alsof ze al sinds halverwege de jaren 70 in de winkel lagen.

Ik haalde de krulspelden boven toen Anna vertelde dat ze graag eens krullen wilde. Ik heb maar 6 exemplaren. Omdat het “voor echt” te doen, zou ik er minstens 20 moeten hebben, denk ik.

Kapper Carine

Het kind was nog geen 15 maanden, maar zat al voor de 2de keer in de stoel bij de coiffeur. Kapper Carine kent zowat elk kindje uit de buurt. Ze is geweldig. Ze neemt tijd, maakt grapjes, praat op kindermaat tegen haar kleine klantjes.

Kapper: vervolg

Op een mooie vrijdagochtend trokken de dochter en ik naar de coiffeur. Geen speciale kinderkapper, maar gewoon de kapper waar ik al jaren ga; Wakko.

Ik had haar vooraf al verteld: “De kapper, die knipt de haartjes van de mensen. De kapper heeft een grote schaar en die kan heel goed knippen. Die gaat jouw haartjes ook knippen en van jou een heel mooi meisje maken. Ik ga mijn haartjes ook laten knippen, net zoals jij. Dan gaan wij alletwee mooie meisjes zijn”.

Anna kwam binnen en ik deed haar jasje uit. We mochten nog even wachten en ik legde haar uit dat ze in de speciale stoel mocht zitten, ik toonde de kapper, en vertelde nog eens het mooie-meisje-verhaal.

Een kapster-stagiaire zou zich over Anna ontfermen en ik werd onder handen genomen door de kapper zelf. Ze keek even raar toen ze een cape rond haar hals kreeg, maar toen ze zag dat ik er ook een kreeg, was ze gerustgesteld. Ons juffrouwtje heeft de rest van de tijd muisstil gezeten.

Fier dat ik was! Van mij kreeg ze een dikke knuffel en van de kapper en snoep (die ze direct weer uitspuwde, waarna ze een speculoosje kreeg dat ze wel luste).

En ja, de krulletjes waren even weg, maar na een badje ’s avonds waren ze er weer allemaal. :-)

Eur kwaffuur

Hoewel ze een echte wildebras is met jongensmanieren, is het toch ook een meisje. Met een “taartje, mama”. Ze komt mij ’s morgens zelf haar elastiekje brengen en houdt het tegen haar haartjes. “Taartje, mama”.  Ik maak een staartje en af en toe volgt er zelfs een “olala”.

Eur kwaffuur

Het begon bijna 17 maanden geleden met een borelinkske met haar. Niet zoals bij sommige Monchichi-kindjes, maar gewoon, met haar.

Vervolgens verloor dat borelinkske stillekesaan bijna al haar haartjes, op een randje in haar nek na. Er kwam flutjeshaar in de plaats en 1 plek, achteraan op haar hoofd, bleef zo kaal als een biljartbal. De vergelijking met sommige middeleeuwse paters ging op.

En plots begon het haar te groeien, te groeien en te krullen. Natuurlijk niet overal tegelijk en niet overal even vlug; dat zou pas belachelijk zijn.

En nu heeft ons miss vooral gewone baby-haartjes en achteraan langer wordende krullen. Een nektapijt, jawel, een matje, ne nekspoiler. En al lang genoeg om het af en toe in een staartje te doen.

"Anna, toont uw krulletjes ne keer?"

En plots was december daar…

En werd Anna smoorverliefd op Roger. Zonder Roger gaan slapen, was geen optie meer. Voor alle veiligheid ging ik naar Bollebuik om Roger’s tweelingbroer te kopen. Je weet maar nooit…

Anna liep intussen al meer dan ze kroop. Ergens half november zette ze haar eerste pasjes zonder steun en sindsdien gaat het steeds vlotter. Enkel als ze heel erg moe is, valt ze om de 5 stappen om.

In december merkten we dat Anna’s haar serieus aan het groeien was. Die kale baby werd stilletjesaan een meisje met krulletjes. Tot mijn grote vreugde, ik wil zelf al een half leven krullen.

In september hoopte ik nog dat onze dochter ook zo’n leesbeest als haar ouders zou worden. En jawel, ze gaat tegenwoordig zelf haar boekjes halen, komt ze ons brengen en begint vervolgens aan ons benen te trekken om op de schoot genomen te worden. Haar collectie is intussen ferm uitgebreid:

1. voor haar verjaardag kreeg ze een boek van Vos en Haas. Het boek is bijna even groot als haar en staat vol leuke tekeningen.

2. De Boerderij met tekeningen van voertuigen, mensen, plaatsen en …dieren op de boerderij. Er is voorlopig 1 dierengeluid dat ze met veel trots en enthousiasme nabootst: het geknor van een varken!

3. Rupsje Nooitgenoeg. Een heel mooi boek over een ruspje dat heel erg veel honger heeft en heel erg veel eet. Na een hele week fruit, eet dat beest op zaterdag kaas, salami, taart, cake, worst en ook een zure bom. Hè? We zijn hier vooralsnog geen Nederlanders en ik blijf dat groene ding “kornisjon” noemen.

4. Een klein boekje over de verschillende dieren dat een klein eendje tegenkomt. Ook hier weer, enkel als ze het varken ziet, begint ze enthousiast te knorren.

4. Een boekje over Max en zijn beer. Mooi getekend, maar oh, zo saai.  Het verhaal begint met een voorstelling van de drie hoofdrolspelers, (kijk eens Woef/max/beer),Mmax houdt van beer, geeft hem een kusje, likt hem (?), smijt hem weg, in de pispot, Max is droevig en Woef pakt beer. Gedaan.

5. Een boek over een meisje dat ook Anna heet en samen met haar ouders de kerstboom versiert.

Over kerstbomen gesproken, voor het eerst in jaren haalden wij er eentje in huis. Hoog en droog werd hij op de bureau geplaatst zodat grijpgrage kinderhandjes geen kans maakten. Anna vond vooral de “isjes” de max. We denken dat ze de lichtjes bedoelt.