Het krabberken

Ik kwam dit voorwerp tegen op een tweedehandsbeurs voor kindergerief. Er volgde een flash back van jewelste, zo’n 30 jaar terug. Dat ding was gewoon “het krabberken”!
Als beginnend etertje had ik een metalen bestekje, een lepel die met opzet scheef stond en een krabberken. Met de lepel kon ik als linkshandige niet veel doen, het was zelf redelijk onmogelijk met een lepel die naar buiten is gekromd te eten. Het krabberken, daar heb ik jaren deugd van gehad. Dit ding hielp mij om eten op mijn lepel en later mijn vork te scheppen. Een beetje zoals wij, volwassenen, met ons mes doen.
Ik denk dat mijn broer het ook nog moet gebruikt hebben, maar mijn zus van 5 jaar jonger kende het niet.
Ik kon het echt niet laten liggen en nu hebben we ons eigen krabberken.

Gazon

Op paasmaandag werd er in de tuin gewerkt. Vader, dochter en zoon maakten de grond luchtiger, zaaiden graszaad en “rakelden”. Soms moest er precies wat extra toelichting gegeven worden.

Tuinslang

Ik ga iets bekennen. Zo spuiten met een tuinslang, ik doe dat graag. Mijn vader deed dat ook graag, hoewel hij dat altijd met klem ontkende. Anna heeft het van geen vreemden. En als het met regenwater is en het is voor een proper terras, is dat geheel verantwoord, toch?

Muug

Zo eerst naar de auto wandelen, dan met uw moeder naar het administratief centrum gaan, pasfoto’s moeten laten nemen, uw moeder die ook pasfoto’s wil, nadien 20 mensen laten voorgaan, ondertussen een beetje rondcrossen, dan naar het loket gaan, zien dat uw moeder met haar lachende foto wordt teruggestuurd naar het fotocabientje, dan terug 20 wachtenden, dan terug aan het loket, dan naar de hema in het shoppingcentrum, dan terug in de auto…

ne mens zou voor wat minder in de autostoel in slaap vallen…

Waterloo

/

Een maand geleden, op een koude maartse zondag, deden we van dagtrippen. De slag bij Waterloo wordt herdacht dit jaar, maar daar merk je ter plaatse maar weinig van. Het museum is er eentje uit de jaren stilletjes en errond is het een bouwwerf. Maar het uitzicht is machtig.

Krijt

Een pot met stoepkrijt, donkere terrastegels, een beetje lente en een moeder die tegen krijtkleren kan, super toch?

En lacht met een ander, hé! Hoe tekent gij een varken?

Baba babywear

Ik ben al jaren fan van Baba Babywear. Ik koop al jaren jumpsuits en kleedjes. Ze hebben toffe prints, het is degelijk gerief en het is betaalbaar. De eerste keren kwan ik ze tegen op de één of andere markt in Gent, dan op Petit Bazar en nu koop ik al jaren via hun webshop. Hun prijzen zijn gestegen, dat zeker, maar ga af en toe eens piepen bij outlet, daar zitten echt nog heel toffe spullen.

Zeg nu zelf; die salopet is toch de max? “Appetje”, zegt hij.

Back to the roots

Tussen de vijver en het gemeentehuis. Waar ooit oma en opa Jan zaten, met een flesje schweppes in de hand en pijn aan hun haar. De foto,die toen gemaakt werd, ergens in de vroege jaren 70, vind ik nog steeds een van de mooiste foto die er van mijn ouders is gemaakt.

Samen op de foto

Aha, samen op de foto. Eindelijk loopt er niemand weg en kijkt iedereen in de lens.

Pasen

Kijk naar dat tootje. Mijn pas-uit-bed mannetje. “EITJE, mama, EITJE!”

Het zoeken naar de eitjes, was nog wat te vroeg, maar nu ze allemaal in een mandje zitten, weet hij verduiveld goed waar hij moet zijn.