Ze is vanmorgen op boerderijklas vertrokken. Haar buik kriebelde en haar mond stond niet stil. Ik wandelde mee tot aan het station om haar uit te wuiven en ik beet op mijn tanden. De zon scheen, de lucht geurde naar lente en er liep een klas uitgelaten kinderen naast mij…Ik kon toch moeilijk die tranen de vrije loop laten? Wat wordt ze groot.
Tussen de vijver en het gemeentehuis. Waar ooit oma en opa Jan zaten, met een flesje schweppes in de hand en pijn aan hun haar. De foto,die toen gemaakt werd, ergens in de vroege jaren 70, vind ik nog steeds een van de mooiste foto die er van mijn ouders is gemaakt.
In de herfstvakantie ging Anna en ik naar Nijntje, de musical kijken. Anna ging nog nooit naar toneel of bioscoop. We vonden het alletwee wel een beetje spannend. Samen op de tram, de trappen op naar het NTG, wachten in de wiebelstoelen en dan met open mond naar Nijntje kijken. En nadien op de foto met Nijntje.
Schrijfsels over Anna en Seppe 