Vader en zoon

Wielen, jong, wielen. De vader durft al eens een stalen ros te bestijgen. En de zoon, die kreeg van zijn meter een loopwagentje.

Onzen bolder

Augustuszondagen zijn speelstraatzondagen bij ons. Auto’s verdwijnen, massa’s kinderen komen tevoorschijn en ouders keuvelen en drinken sangria.

Je kan er bloemetjes leren haken, schommelen op een gesjord exemplaar, fietsen op gekke fietsen, naar verhalen luisteren in de verhalentent van Mies, ijsjes kopen bij Greet van de buurtwinkel,…

Als niemand het ziet, kan je ook stiekem de bol gewoon in het gat duwen…

Zot spook

Als we niet thuis zijn, zitten we aan de Pierenput

Met dit weer is de Pierenput aan de Blaarmeersen onze tweede thuis. Ik was vorig jaar al eens geweest met de toen 9 maand oude Anna, maar nu heeft ze er duidelijk meer aan. Ze spettert in het water, brengt emmertjes zand naar de waterlijn, schept met haar schopje en vernielt zandtaartjes. Ze kijkt naar de andere kindjes en roept wel 10 keer “boo” als er een leeftijdsgenootje met een bootje passeert. Ze lust ijsjes en vindt het cool om uit een drinkbus te drinken. En ze lust ijsjes; de Magnum Double Chocolat van haar vader nog het liefst van al.

Zijn twee madammen

Al duizend keer vroeg ik aan mijn Lief of hij echt niet liever een jongentje had gehad. En al duizend keer antwoordde hij dat hij zijn dochter de max vindt. Soms vraagt hij in sms-jes hoe het met zijn meisjes is. Andere keren hoor ik hem met trots vertellen over zijn twee madammen.

Weekend

Naast BBQ eten en de Blaarsmeersen bezoeken, deed ik tijdens dit zomerse weekend vooral dit:

Als ge echt niet weet wat vragen voor uw verjaardag/vaderdag/moederdag/ kerstmis/valentijn/…, vraag u dan aub een hangmat. Zalig²…

Girly Girly

Met die zomerse temperaturen vond ik het voor mezelf eindelijk verantwoord om voor zomerschoentjes voor Anna te gaan zien. Ik was al elvendertig keer naar de etalage van Bubbels gaan kijken en ook twaalventwintig keer gestopt bij Aap Noot Mies, maar ik telkens haalde de budget-in-de-gaten-houdende moeder het in mij. Haar voetjes zouden nog groeien, het was er het weer nog niet voor, die bottientjes had ze nog niet lang, ik had zelf nog geen zomerschoenen, etc…

Maar gisteren hield ik het niet meer. Anna werd meegenomen naar Bubbels. Er waren massaal veel kinderen voor ons, maar dat gaf niet. Anna speelde met de blokken en ik had tijd om alle leuke schoentjes voor mijn dochter te bekijken. Maar wat een anti-climax: wat ik leuk vond, hadden ze niet meer in haar maat of paste niet aan haar voetje. De mevrouw van de schoenwinkel zadelde mij ook nog op met een torenhoog (maar terecht) schuldgevoel: Anna ’s bottientjes waren echt wel te klein en “…haar teentjes zullen echt wel helemaal opgekruld zitten, die mag ze echt niet meer dragen…”

Wij vandaag naar Aap Noot Mies. Keuze zat in haar maat. In alle mogelijke fellen kleuren. Sandaaltjes en schoentjes. Met gespjes en velcro. Met blote teentjes en gesloten.

Het werden rode sandaalachtige schoentjes. Zo moeder, zo dochter :-)

aan mezelf: speel nog eens met Win For Life.

Zotte mie

Al gedaan met het dagelijkse badje, maar nog geen tijd voor het avondflesje. Dan durven Anna en ik wel eens op het grote bed gaan liggen. Ze kan rollen en draaien en grijpen waar ze maar wil. Plaats genoeg.

 

Laat de zon maar komen

Anna is er klaar voor.

 

 

Dat zonnehoedje heeft zijn dienst al bewezen, het brilletje iets minder. Het heeft welgeteld anderhalve seconde op haar neus gestaan. Net lang genoeg om een foto te nemen. Ik wist ergens ook wel dat ze dat niet braaf ging aanhouden, maar toen ik het brilletje zag bij Hema, kon ik het toch niet laten liggen.