Laatste keer

Er zijn veel eerste keren, maar ook al een paar laatste keren… De wieg bijvoorbeeld. Die is bij de voorbereidingen van onze schilderwerken in de living gedemonteerd en meegegeven met oma. Ze sliep er de laatste weken ook maar weinig meer in. Haar dutjes overdag doet ze tegenwoordig in de crèche of in haar bedje boven (weekends).

Ik kon het wel niet laten om haar er nog 1 keertje in te leggen. Stilliggen zat er niet in; toen ik mijn rug draaide om mijn fototoestel te nemen en terugkwam, lag ze al helemaal scheef. Te lachen en te gibberen.

Wortelpap

 

En wat doet welopgevoede juffrouw Baele na haar middagmaal? Juist, ja, haar mondje afvegen. :-)

Poseren

’t Is een pateke, hé.

Indeken

’t Is zo’n pluchen eendje met een toefje pluizend haar op zijn hoofd. Als je op de eend duwt, begint ze te kwaken. Voor ik ze aan Anna geef, paseer ik altijd eens met dat fluffie toefje haar langs haar neus. Haar gezichtje is goddelijk dan !

Lange benen

Op deze foto lijkt het alsof ze superlange benen heeft. Ons model.

HEY!

Ze ziet er een beetje raar uit, maar zo’n gezicht trekt ze als ze luid “HEY!” roept. En als ze “HEY!” roept, is ze content. En ik ook.

Je pousse comme un champignon

Meestal koop ik bodietjes in de Hema, die zijn voor hun prijs zeer goed. Maar Anna is maatje 62 ontgroeid en in de Hema springen ze van maat 62 naar maat 68-74, wat dna weer te groot is. Toen ik 2 weken geleden mijn wekelijkse commissen in Delhaize deed, zag ik dat ze er ook rompertjes verkopen. Van petit bateau. Dit exemplaar kon ik echt niet laten liggen. Ik groei als een paddestoel. Een rode paddestoel met witte stippen. Helemaal assorti met haat kousjes.

Ogen

Ik heb al eens een foto gepubliceerd met als onderwerp “ogen”, maar ik blijf het ongelooflijk vinden wat voor ogen het kind heeft. Zo’n karbonkels!

Vingers van een ander zijn ook lekker!

 

En bij gebrek aan Duvels en vingers, ben ik content met een fris slabberke.

Duvel is lekker!